نجم‌الدین رازی : باب چهارم
فصل دوم
قال الله تعالی «کیف تکفرون بالله و کنتم امواتا فاحیا کم ثم یمیتکم ثم یحییکم ثم الیه ترجعون».
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷
در شراب صحبت احباب زهر غفلتست
میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱
هر کسی در جهان غمی دارد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۴۰
رفتی و ز رفتن تو من خون گریم
عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۵
مرگ آمد و معنی زمان دیگر شد
نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۹۱
آئینه حق نماست این دل
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
حسنی که هست روی تورا بی نهایت است
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۹
در زرم چوکس تو بآواز آمد
عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۲۷
عشق رخ تو که کیمیای خطرست
امیرخسرو دهلوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۵ - غزل سرائی باربد از زبان خسرو
چو فرخ ساعتی باشد که تقدیر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۱۷
در بحر خیال غرقهٔ گردابم
صامت بروجردی : کتاب نوحه‌های سینه زنی (به اقسام مختلفه و لحنهای متنوع و مخصوصه)
شمارهٔ ۲۸ - و برای او
ای مسیب ز جهان سوی جنان در سفرم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۳۸
چشم ناقص گهران بر زر و زیور باشد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۶۲
مائیم و دمی کوته و سودای دراز
عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۲۲
بمجلس اندر کان بت مرا شراب دهد
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۶
چه خوش است اگر بود آنقدر هوس بلندی منظرت
عطار نیشابوری : دفتر اول
پسر در اعیان حقیقت کل گوید
منم دریای لاهوتی اسرّار
عطار نیشابوری : باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق
شمارهٔ ۳۷
در عشق تو خوف و خطرم بسیارست
بلند اقبال : بخش سوم
بخش ۱۲ - دلبر من با رخ چون آفتاب
دلبر من با رخ چون آفتاب
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۳۴
سودای ترا بهانه‌ای بس باشد