عبارات مورد جستجو در ۶۸۰ گوهر پیدا شد:
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۲۳
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۷۶
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۷
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۵۲
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۶۶
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
بر خرمنم طلیعه برقی گذار کرد
از شعله مو به موی مرا مایهدار کرد
اقبال دیدهبین که ز مصر وصال دوست
بر هر نگاه حسرت دیدار بار کرد
شوخی نگر که شعله یک لالهزار داغ
از ما گرفت و بر جگر ما نثار کرد
ابری برآمد از چمن عشق داغ ریز
گلزار بودم از کرمم لالهزار کرد
چون بوی گل مرید نسیمم که فیض آن
هر جا گذشت همچو منش بیقرار کرد
پیمود از آن شراب به من چشم مست دوست
کز توبه نکرده مرا شرمسار کرد
دل را سموم اشک فصیحی تمام سوخت
آخر گیاه تشنهلب ما بهار کرد
از شعله مو به موی مرا مایهدار کرد
اقبال دیدهبین که ز مصر وصال دوست
بر هر نگاه حسرت دیدار بار کرد
شوخی نگر که شعله یک لالهزار داغ
از ما گرفت و بر جگر ما نثار کرد
ابری برآمد از چمن عشق داغ ریز
گلزار بودم از کرمم لالهزار کرد
چون بوی گل مرید نسیمم که فیض آن
هر جا گذشت همچو منش بیقرار کرد
پیمود از آن شراب به من چشم مست دوست
کز توبه نکرده مرا شرمسار کرد
دل را سموم اشک فصیحی تمام سوخت
آخر گیاه تشنهلب ما بهار کرد
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴
فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۲
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
صفی علیشاه : متفرقات
شمارهٔ ۳۱
صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۳۱۶ - باب الغین الغراب
حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷
زاغ و لاغ شب در سفیده دم
خفت وزد به دم جفت زد به دم
کس ندیده بود، تاکنون کند
از غزال رام، گرگ هار رم
وقت الصبوح راح فی القلوب
پای خم بخم زیر گل به چم
روبها برو کر بزی بهل
کامد از عرب حیدر عجم
مدعی، تو را با بیان چکار
تا بکی زنی پیش ما، منم
سم اژدرم نیش چون زند؟
عقربم ز دم، افعیم ز دم
چیره شد به جنگ، صلح زین سپس
تیغها کشد در نیام نم
چارده خط است در کدوی ما
هر یکی به از هفت جام جم
پیش جام ما است، رهن جاودان
رخت و بخت کی تخت و تاج جم
عزم و جزم تو «حاجبا» برید
هم ز پیل پی هم ز شیر شم
خفت وزد به دم جفت زد به دم
کس ندیده بود، تاکنون کند
از غزال رام، گرگ هار رم
وقت الصبوح راح فی القلوب
پای خم بخم زیر گل به چم
روبها برو کر بزی بهل
کامد از عرب حیدر عجم
مدعی، تو را با بیان چکار
تا بکی زنی پیش ما، منم
سم اژدرم نیش چون زند؟
عقربم ز دم، افعیم ز دم
چیره شد به جنگ، صلح زین سپس
تیغها کشد در نیام نم
چارده خط است در کدوی ما
هر یکی به از هفت جام جم
پیش جام ما است، رهن جاودان
رخت و بخت کی تخت و تاج جم
عزم و جزم تو «حاجبا» برید
هم ز پیل پی هم ز شیر شم
امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۳۴
امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۷۳
امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۸۹
امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۶۰
امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۹۲
امیر پازواری : سهبیتیها
شمارهٔ ۱
شیرْرِهْ دیمِهْ آتِشْ وَشِنْ گُو شِکٰارْ کِرْدْ
زِلْفْرِهْ دیمِهْ بِهْ آتِشِ دیمْ گِذٰارْ کِرْدْ
خُورْدیمِهْ، خُفّٰاشْ دیمِهْ بِهَمْ کِنٰارْ کِرْدْ
بِلْبِلْ دیمِهْ بِهْ شٰاخْ زِمِسْتُونْ ویهٰارْ کِرْدْ
هَرْ سٰالْ دِ ویهٰارْ دیمِهْ، یِکی گِذٰارْ کِرْدْ
هَرْ مٰاهْ دِ هِلٰالْ دیمِهْ یِکی مِدٰارْ کِرْدْ
زِلْفْرِهْ دیمِهْ بِهْ آتِشِ دیمْ گِذٰارْ کِرْدْ
خُورْدیمِهْ، خُفّٰاشْ دیمِهْ بِهَمْ کِنٰارْ کِرْدْ
بِلْبِلْ دیمِهْ بِهْ شٰاخْ زِمِسْتُونْ ویهٰارْ کِرْدْ
هَرْ سٰالْ دِ ویهٰارْ دیمِهْ، یِکی گِذٰارْ کِرْدْ
هَرْ مٰاهْ دِ هِلٰالْ دیمِهْ یِکی مِدٰارْ کِرْدْ
امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۷۸
گیلونْ وَچهْ ره دیمه چَلْ گٰاردنی چَلْ
سرمه دَکرده شه چش، مَلْ گٰارْدنی مَلْ
ای کَشی اسا به چَلْ گاردنیینْ چَلْ
عشقِ تَشْ به مه سینه بَل گاردنی بَلْ
گاهی گته (بئو) رازْ، گاهی نشی سوی چَلْ
گَهی لَلَ به فیلْ گته، گَهی فیلْ به لَلْ
اساکَه لَلَ و فیل شه کننْ گلاگلْ (کلاکل)
فیل زندگونی، دَسْتِ لَلَ بَوّه تَلْ
سرمه دَکرده شه چش، مَلْ گٰارْدنی مَلْ
ای کَشی اسا به چَلْ گاردنیینْ چَلْ
عشقِ تَشْ به مه سینه بَل گاردنی بَلْ
گاهی گته (بئو) رازْ، گاهی نشی سوی چَلْ
گَهی لَلَ به فیلْ گته، گَهی فیلْ به لَلْ
اساکَه لَلَ و فیل شه کننْ گلاگلْ (کلاکل)
فیل زندگونی، دَسْتِ لَلَ بَوّه تَلْ
امیر پازواری : ششبیتیها
شمارهٔ ۹
سِرْخِهْ گِلْ بِوارِسِّهْ خونکارْ به ته دیمْ
لُورِهْ دُر بِوارِسِّهْ، جِنافهرِهْ سیمْ
چِشْمِ پُشتْرِهْ با قلمْ دِگارْدِنّی جیمْ
نَییهْ دِل سییُو ئی، پیشِه گَرْدِنْ سیمْ
نَدُومّهْ تنه تَنْ زَرْ بساتنْ یا سیمْ
یا کِرْدِبُونْ سوادِ زر تنه تَرِهْ دیمْ
کٰانِ زَرِهْ یا دُرِّ یتیمهْ ته دیمْ
فِرِشْته مگرْ پَرْ بَکِشییِهْ ته دیمْ؟
اَرْمُونْ اینه مه لُو بَرِسِهْ به ته دیمْ
صحبتْ هٰا کنیمْ، هِنیشیریمْ دیمْ به دیمْ
گر دهن مره مازندرون یکی تیم
گیرمّه اون خال ره که دَرِه به ته دیم
لُورِهْ دُر بِوارِسِّهْ، جِنافهرِهْ سیمْ
چِشْمِ پُشتْرِهْ با قلمْ دِگارْدِنّی جیمْ
نَییهْ دِل سییُو ئی، پیشِه گَرْدِنْ سیمْ
نَدُومّهْ تنه تَنْ زَرْ بساتنْ یا سیمْ
یا کِرْدِبُونْ سوادِ زر تنه تَرِهْ دیمْ
کٰانِ زَرِهْ یا دُرِّ یتیمهْ ته دیمْ
فِرِشْته مگرْ پَرْ بَکِشییِهْ ته دیمْ؟
اَرْمُونْ اینه مه لُو بَرِسِهْ به ته دیمْ
صحبتْ هٰا کنیمْ، هِنیشیریمْ دیمْ به دیمْ
گر دهن مره مازندرون یکی تیم
گیرمّه اون خال ره که دَرِه به ته دیم