قؤنچتک للینی خندان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
لالتک بابرینی پور قان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
قاره زولفین آب یوزین اوستونده افشان ائیلییب
کؤنلومو بمدن پریشان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
قیلماق اوچون تازه حوسنون بابین, ائی سروی-روان
گؤزومو کویینده گیریان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
تؤکمک اوچون قانیمی باشیم کسیب هر دمبه-دم
شاهسوواریم عزمی-میدان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
عاشقین وصل ایله بیر دم کؤنلونو شاد ائتمییب
بو خراب آبادی ویران ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
گولشن ایچره جیلولنمیشسن یئنه گشت ائتمیه
جان قوشون دوتمابا سئیران ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
بیتوققوف هر بلا اوخون کی, آتسان هر یانا
سن منی قارشودا قالخان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
گپ یوز ایل کویینده جان وئر, مئیلی یوخ هردم سنه
ائی کؤنول, سن مونجا افبان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
آیابین یوزینده دیرلیک ایستدیم, من, اول دئدین
موشکیلیمنی بئیله آسان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
دیل قوشونا دانئیی-خال اوسته دام ائتمیش ساچین
یا رب, اونو بندو ذیندان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
چونکی قیلیردین منه مین تؤور ایله جؤورو جفا
عشقینی کؤنلومده مئحمان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
عاریزینی زولفینیز بیرلن حجاب ائدوب مودام
ائی گونش, یوزونو بونهان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
مئهر ایلن رحم ائتمیوبن, قحر بیرلن اولدوروب
بندیه لوطف ایله ائحسان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
ایستمیشدین قتلیمی, جان موجده وئردیم مردانا
گؤزو کؤنلومنو پئشیمان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
بؤنچه گول خندان اولوب, نرگیزله سوسن بیتمگه
عاریزین بابین گولوستان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
پرده سندن کشف ائدیب, ائی وپدی-احمر یوزونو
بولبولی عالمده دستان ائتدییین یعنی کی, نه؟
چونکی جان وئرمزسن, ائی اومروم, بو جانسیز جیسمیمه
سویی-للین آبی-حیوان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
واپ گل ائی, بادی-صبا, اول عنبرفشان زولفه دئ
بو قمر دؤورینده دؤوران ائتدیگین یعنی کی, نه؟
ایسترم گلدیکجه بمدن قورتاراسان رحم ائدیب
گونبگون دردین فیراوان ائتدیگین, یعنی کی, نه؟
لشگری-عشقین کؤنول چک اوستومه هردم دیلر
خانئیی-کؤنلومنی تالان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
خاللارین فیلفیل, یوزون گول, لبلرین مئی, ائی سنم
خطلرین‌دن دسته ریحان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
بحره دؤندو چؤورنیز, اشگیم‌دن, ائی آیینرو
گؤز یاشیندان بؤیله اوممان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
سئیر ائدرکن موربی-دیل, بابی-روخونده بند ائدوب
آنو در چاحی-ذنخدان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
چالماق اوچون باشیمی, توپ ائیلییب میدان آرا
هاو ائدوب, زولفینی چؤوکان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
چونکی ظلمت‌دن چیخارماز کؤنلومو شمی-روخون
سن اونو شمی-شبوستان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
من گدایه چونکی یوخدور رحمین, ائی جان, عشقینی
کؤنلومون تختینده سلطان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
ائید یوزونچون, شحا, موجگان اوخیلن جانیمی
قاشلارین یایینه قوربان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
مدنی-یوزونده بیر هؤققه دهانیندیر, دیشین
لبلرین ترفینی مرجان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
آلدی ذمزم کبئیی-وصلین سفاسیندان گؤزوم
توفی-دیل دردینه درمان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
هر سوتونون قسری-بابی, دیلده جان میقدارینی
نیسبتو هننانو مننان ائتدیگین یعنی کی, نه؟
بو خطای کؤنلونو, ائی نرگیزی جادو نیگار
اوزونه سئحر ایله حیران ائتدیگین یعنی کی, نه؟

خوبلارین سلطانیسان, عالمده وار, خان اول یورو,
عاشقین جانیندا جانسان, وارا جانان اول یورو,
سن رقیبین مجلیسینده شم کیمی یان اول یورو,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
یئرده قالماز چون بئله سن, ائی ملک, آحیم منیم,
یالقیزا یاردیم ائدر, وار دئر کی, اللهیم منیم,
بیوفالیق رسمینی الدن گئدر شاحیم منیم,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
نئچه کرره دئمدیممی, گؤزلری آحو, سانا,
بیوفالیق ائتممک گرک ایدی جانیم سانا,
یورو, وار اومروم هامان شیمدن گئرو یاحو سانا,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
یا ایلاحی, بیلمزم, کیم, نولور احوالیم منیم,
کؤنلوم آلدی, ائی موسلمان, شیمدی بیر ظالم منیم,
سئودیگیم, اومروم, افندیم, هئی گولوم, بالیم منیم,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو!
ائی ختای, بولمادیم بیر یارو همدم دونیادا,
آه-واحی کئچدی اومروم, نئیلییم من دونیادا,
سرو کیمی سرخوش اولا ساب هامان سن دونیادا,
کؤنلوموزو بیزه وئر ده, میسره سلطان اول یورو.
ودئیی-وصل ائدلی بیر قیلجا قالدی جانیمیز,
گؤگلره ارثه ایریبدور نالوو افبانیمیز,
یولا باخماقدان چیخیبدیر دیدئیی-گیریانیمیز,
خانی, آی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
گولشنی-بابی-جینانسن, عشق اولا دیدارینا,
من دخی بیر بولبولی-شوریدیم گولزارینا,
یورو, ائی یاری-وفاسیز, دورمادین ایقرارینا,
خانی, آی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
هر خاچان جامی-شرابی-شیوئیی نوش ائیلدین,
ائتدیگین قؤولو قراری هپ فراموش ائیلدین,
چئشمی-مخمورینله, من میسکینی سرخوش ائیلدین,
خانی, ائی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
آل سحابی-رویینی حوسنون کیمی اولسون مودام,
مئحر ایله دولسون منیم ماهیم ذمینو آسیمان,
سؤیلدین کؤنلوم آلینجا منه مین دورلی یالان,
خانی, ائی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز?
ابری-باران کیمی آبلارکن ختای زار-زار,
گؤزونون یاشی ائدردی دورما, دئردین, آشیکاپ,
دون گئجه کویینده اولدوم, سوبه اولونجا اینتیزاپ,
خانی, ائی ظالم, سنینله احدیمیز, پئیمانیمیز.

سرسری, گیرمه میدانا,
عاشق, سندن یول ایسترلر.
قللاش ایله اوتورمادان,
ایمان اهلی, پول ایسترلر.
بو یولا گیرن اوتورماز,
حاق سؤزه حیله‌قاتیلماز,
بوندا هئچ حیله‌ساتیلماز,
گؤوهریندن قول ایسترلر.
بیر قیلی مین پاره ائدر,
بو یولو ایختییار ائدر,
شاهیم بیر یول قورموش, گئدر,
یول ایچینده, یول ایسترلر.
شاه خطای دئر: نئیلرسن,
هر موشکولی حل ائیلرسن,
آریسان چیچک اییلرسن,
یارین سندن گول ایسترلر!

جان اولماز ایسه، سن تکی جانان یئتر منه
وصلین بو خسته کؤنلومه درمان یئتر منه
هیجرون جفاسی ائیله یاخوبدور بو کؤنلومی،
هر شب قاپوندا، ناله و افغان یئتر منه
ظلمت ایچینده، آب حیات ایستمز کؤنول،
لعلون، زلا‌لی چشمه ی حیوان یئتر منه
زاهد! قووارایسن منی میخانه‌دن بو گون!
روز ازلده یار ایله پیمان یئتر منه
گر چی،"خطایی"، گئتدی الوندن وصا‌ل دوست،
هر دم خیا‌ل دیده ده مهمان یئتر منه
گئتدی اول دلبر، بسی درد و بلا قالدی منه،
نی بلا، بل کیم، یوکوش جور و جفا قالدی منه
مونجا گلدیم من گدایه هئچ عنایت قیلمادون،
ائشیگونده قالدوغیم دست دعا قالدی منه
مژده گلدی دلستانومدن کی، قتل اولدی رقیب،
شکر کیم، بیگانه گئتدی، آشنا قالدی منه
آنجه کوکب کیمی، یاش تؤکدی، غموندن گؤز‌لریم،
یئر ایله، گؤگ ایله، کیواندا باخا قالدی منه
ای "خطایی"! زولفو تک آریندی یوز‌دن زنگبار،
دلبر چین و ختن، خوب "ختا" قالدی منه

رخلرون مصحف، نیگارا! خط لرون اعرابلر
باخدوم، اول یوزون منه فتح اولدی یوزمین باب لر
ذرّه ایدوم، گون تکی، عالمده مشهور اولموشام
تا منه دوشدی سنون مهر رخندن تاب لر
گر سنون یوزون دگول عاشیق لر ایچون قبله گاه
پس ندن بولدی هلال قاشلارون محراب لر؟
تا سنون زولف و رخونی گورمیشیم هر صبح و شام
گئجه- گوندوز، گریه دن گلمز گوزومه خواب لر
چین زولفون بندینه دوشدی "خطایی" خسته دل
شربت لعلوندور اونا قند ایلن عنّاب لر

یقین دانم درین عالم که لا معبود الا ھُو
ولا موجود فی الکونین لا مقصود الا ھُو
چو تیغ لا بدست آری بیا تنها چه غم داری
مجو از غیر حق یاری که لا فتاح الا ھُو
بلا لا لا همه لا کن بگو الله والله جو
نظر خود سوی وحدت کن که لا مطلوب الا هُو
هُو الاول هُوالآخر ظهور آمد تجلی او
بذات خود هویدا حق که لا فی الکون الا هُو
الا ای یار شو فانی مگر ثالث مگو ثانی
هوالواحد هوالمقصود لا موجود الا هُو
ھُوالھُو ھُو، ھُوالحق ھُو، ندانم غیر الا ھُو
ھُوالھُو ھُو، ھُوالحق ھُو، نخوانم غیر اِلا ھُو
یکی گویم، یکی جویم، یکی در دل چو گل رویم
همون یک را بیک پویم، نه پویم غیر الا ھُو
بگرد عالم چو گردیدم ، ھُو الحق ھُو پسندیدم
یکی خواندم، یکی دیدم، ندیدم غیر الا ھُو
منم غم خوار خود هستم ، بجز یاھُو نه دَر دَستم
دِل و جان را به ھُو بستم، نه بستم غیر اِلا ھُو

بیا ای عشقِ جان سوزان که من خود را بتو سوزم
اگر سوزی وگرنه من یقین خود را بتو سوزم
خس و خاشاک میسوزی درون خویش میجوشی
کنون مارا شدی روزی بیا خود را بتو سوزم
مکان خود لا مکان دارم ز زندان غم بسی دارم
کنون روی بحق آرم بیا خود را بتو سوزم
بدم مردان سُخن گویم ، جمال یار می جویم
هوالحق را بحق جویم، بیا خو را بتو سوزم
دلی با یار خود بستم، زجان هم دست خود شستم
چون مستان وار من مستم، بیا خود را بتو سوزم

ببازی عشق میبازم ، دل و جان را فدا سازم
بدم منصور می نازم ، یقین خُود را فدا سازم
عجب وقتیست ای یاران! اگر باشید غمخواران
شوید آگاه دلداران که من خود را فدا سازم
بزلف یار دل بستم ، به بستن دل چنان مستم
دو عالم رفت از دستم، کنون خُود را فدا سازم
ز درد دل چنان خستم، زجان هم دست خود شستم
کنون از درد دل گفتم که من خود را فدا سازم
فدا سازم دگر باری ، سر خود را بدلداری
چه خوش باشد نکو کاری که من خود را فدا سازم

ببازی عشق میبازم ، سر بازار سر بازم
ره مردان صفا سازم ، سر بازار سر بازم
به میدان اسپ تازم ، توئی واقف نه از رازم
چنین نازیست می نازم، سر بازار سر بازم
زجام عشق می خودرم ، ز هستی خویش خود مردم
سعادت گوی خود بردم، سر بازار سر بازم
بمستی از چنان مستم، ز عالم دست خود شستم
ز شوق جان چنان مستم، سر بازار سر بازم
منم یاری چنان مستم، ز این و آن همه رستم
کمر خود را چنان بستم، سر بازار سر بازم

الا ای یار فرزانه بیا با ما بمیخانه
چون مردان باش مستانه بکن باجام پیمانه
گرو باید مصلی را بدست آور قدح می را
مصفا کن دل و جان را، مشو خود مرد فرزانه
چه شد فرزانه گر گردی، به نیمی جو نمی ارزی
همان دم مرد میگردی، شوی چون مرد دیوانه
لباس فقر می پوشی، شرابی چون نمی نوشی
چرا در مکر میکوشی، کنی چون قصه افسانه
ز افسان و فسون باید که خودها را رها آید
درین راهی کُجا آید، بجز مرادنه مستانه
چون مستان شو چه مستوری کجا جز باده مخموری
بکش یک جام در پیری، قدم خود نه بمیخانه
بیا تنها درین وادی، هوالواحد، هوالهادی
رسد هردم تُرا شادی ، تو شو خود یار مردانه
سُخن از لا چه میگوئی، تو هُو باهُو نمی جوئی
چرا باغیر میپوئی، هوالهو گو چو مستانه
چون مستان نوش این می را، فناکن ماومن خود را
بجو ای یار باهُو را، صلا زد پیر میخانه

آمد خیالی در دلم ، این خرقه را برهم زنم
تسبیح را ویران کنم، سجاده را برهم زنم
چوب عصا برهم زنم، دلق صفاء پاره کنم
فارغ ز خود بینی شوم این خانه را برهم زنم
من خویش را صحرا برم، خود را ز خود فارغ کنم
از بهر این خون را خورم، کین نفس را گردن زنم
جامی ز خمخانه برم، آن را یقین من میخورم
فارغ ز دنیا دین شوم، آتش باین عالم زنم
با دوست خود مفتون شوم ، امروز چون مجنون شوم
تنها بهامون میروم، با بیخودی دم همزنم
چون خود نمائی در منم، طاقت نیارد این دلم
بیمار جان باتن شدم، با کوس رحلت همزنم
بایار بایاری شدم، پی دوست دلداری روم
زینجا زتن تنخها روم، هاهوی غوغا همزنم

ایا والی معلی کن وفاداران خود ها را
توئی مولی مزکی کن جفا کاران خود ها را
بقرب خویش را هم ده ، دل دیوانه ء مارا
مکن بیدل بمهجوری تو غمخواران خود ها را
طبیبان جمله می هستند دوا هرگز نمی دانند
نظر رحمت مداوا کن به بیماران خود ها را
بسی گریم ز شوق تو، بسی نالم ز درد تو
نظر فضلی فراوان کن، بمشتاقان خود ها را
اگر این یار مشتاق است، گدای شب که بیدارست
نباید سخت بیرحمی بدرویشان خود ها را

باجام باده ساقی، فی الصبح مرحبا
بالعین انتظارم، الوصل مرحبا
کس نیست همچو من که اسیر مجستم
محنت بسی کشیدم یا نور مرحبا
در دل خیال وصلت، در راه انتظار
شب و روز بیقرارم محبوب مرحبا
کس نیست یار ما که بنوشد شراب عشق
با ما بده تو باده باجام مرحبا
جان را ز درد دوری غمها بسی رسید
دل و جان فدای بادا مطلوب مرحبا

از ذات حق تعالی اعلام بی نوا را
گر عاشق تو مائی ، کن ترک ماسوی را
ماذات ذوالجلالیم و از کبریا کمالیم
ما شاه با عطائیم از ما بجو تو مارا
من ذات بی نشانم ، فارغ ز این و آنم
کس را غمی ندارم، غمخوار باش مارا
من با تو مهربانم، بس شوق با تو دارم
ذوق دگر ندارم، جز قرب تو گدا را
گر شوق وصل داری ، باما بکن تو زاری
جز ما مجو تو یاری ، خود یار باش مارا

خدایا کن تو بر من مهربانی
که جز تو نیست دردم را ، تو دانی
فتادم کوی تو بیمار عشقت
مداوا کن طبیبا نبض دانی
ندیدم در جهان جز تو طبیبی
طبیبا! حاذقا! دردم تو دانی
زدرد دل بسی آه است و ناله
زشوق جان ضمیرم را تو دانی
که داند جز تو حال درد مندان
یقین دانی تو حال یار جانی

ثبتوا اقدامکم ای سالکان
راه ملامتها بجو ای صادقان
کس نجوید غیر صادق راه چنین
دائما خوش باش باهم مفلسان
مفلسان را توشه ء خود مفلسی ست
صادقان آیند درین راه خونفشان
زاهد و عابد ز دنیا در گذشت
همت عارف مکان تا لامکان
جود عارف را به بین اندر طریق
خود فنا گردد به یاری بی نشان
یار سر بازی بکن در راه عشق
زانکه سر بازیست بازی عاشقان

تعالی الله چه زیبا روی دلدار
چو حسنش دیدم و دل گشت گلزار
منور گشت جانم همچو خورشید
هویدا گشت برما جمله اسرار
دلم چون دید آن نور تجلی
معلی گشت با ماشد باقرار
که لا مقصود فی الکونین مارا
هوالله الاحد موجود بس یار
فناشد ماومن خود جمله او ماند
نمانده غیر او شد رنگ رخسار
نماید صورت خود خویش هر دم
به حسن صورت بی مثل در یار
بکن سجده به پیش روی معشوق
تو باهُو باش دائم همچو غمخوار

با دوست دلنواز سخن جز وصال چیست
خسنش چو بی مثال، سمن زلف خال چیست
بی مثل خواند خود را از جمله بی نیاز
تشبیه گفتن آنجا خام خیال چیست
دانی که دست وصل بدامن نمی رسد
عقلت چو ناقص است سخن از کمال چیست
مقصود جمله عالم و محبوب عاشقان
مذکورغیر وصف جلال و جمال چیست
ای یار گر تو طالبی مطلوب خود شناس
مطلوب عین طالب زو قیل و قال چیست

بارها گفتم ترا دل بارها
گرد این هرگز مگرد این کارها
تو نه ء واقف ز درد دلبران
عشق آسان نیست، مشکل کارها
بوالهوس گر رو برراهش آورد
می خلد در پای هایش خار ها
جای آسایش ندیدی ای دلا
بالیقین دان شعله های نارها
دم زدن در راه عشق یار نیست
پاره شو در راه او صد پارها

کارها این مشکل است این کارها
زارها باید دل خود زارها
تا زمین دل نگردد لایقش
کی برآید از گلی گلزار ها
دل ز دستم رفت جانم شد خراب
تار زلفش چونکه دیدم مارها
بر مراد کس نه گردد هیچ چیز
تاچه سازند عاشقان بیچارها
یار باید جان فدا خود کرد نیست
غیر جان دادن ندیدم چار ها