عطار نیشابوری : باب بیست و ششم: در صفت گریستن
شمارهٔ ۱۰
چون دریائی کنار من از جا خاست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸۳
فان وفق الله الکریم وصالکم اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۲۴
هان ای «واحد» زباد حرصی تو اسیر عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۶۵
چون تن زده سر به راه میباید داشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۱۸
در عالم فانی که بقا پا به رکاب است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۶
نیست پروای فنای خود دل وارسته را عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۲۰
خلقند به خاک بیعدد آورده جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۲۷ - شرح دادن یوسف قصهٔ محنت راه و زحمت چاه را برای زلیخا
سخن‌پرداز این شیرین‌فسانه صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۸۶
گر چنین جلوه گر آن سرو قباپوش شود اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
جنگ دیگر گرشاسب با شاه طنجه
چو شاه حبش سوی خاور گریخت وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱
یارب که بقای جاودانی بادا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷۱
عاقبت تسخیر آن سیمین بدن خواهیم کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۹
متاب از کشتن ما ای غزال شوخ گردن را جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۴۲ - مقاله یازدهم در نشان دادن از حال صوفیان که نشان ایشان بی نشانی است و زندگانی ایشان در جان فشانی
ای ز صفت تیره دلان خم زده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۴۹
زآب دیده من بید مجنون سبز می گردد عطار نیشابوری : پندنامه
در بیان پنج چیز که آب روی از آن می‬افزاید
می‌فزاید آب روی از پنج چیز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۵۰
جانا بیار باده و بختم تمام کن عطار نیشابوری : بخش هجدهم
الحكایة و التمثیل
بود عبداللّه طاهر در شکار عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۶۱
آن را که درین حبسِ فنا باید مُرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۷۳
روح قدسی، بیش ازین درتنگنای تن مباش