ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۶
رمضان موکب رفتن زره دور آراست ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۸
عروس ماه نوروزی چه کرد آن دانۀ گوهر؟ ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۷
یک نیمه عمر خویش ببیهودگی بباد فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷
مشاطه تا به روی تو زلف دوتا نهاد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۲۹
تا در نزنی بهر چه داری آتش سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹
عمرها رفت و نشد نام زلیخایی بلند ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۰
ابر سیمابی اگر سیماب ریزد بر کمر ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۱
عید شاداب درختیست که تا سال دگر احمد شاملو : هوای تازه
خفاش شب
هرچند من ندیده‌ام این کورِ بی‌خیال ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۲
به فال سعد و خجسته زمان و نیک اختر فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۹
عشقت ره و رهنماست ای فیض رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ الآیة من زیادت توکید را در نظم سخن آورد، و دلالت را بر معنى جنس. میگوید: هیچ رسولى نفرستادیم بهیچ گروه مگر که تا آن گروه رسول را فرمانبردار باشند، بهر چه فرماید، و هر حکم که کند، و هر کار که برگزارد، نه بدان فرستادیم تا بوى عاصى شوند، و حکم از دیگرى طلب کنند، چنان که بشر منافق با آن جهود که حکم از کعب اشرف طلب کرد، و ذکر و قصّه ایشان از پیش رفت. و آنچه گفت: بِإِذْنِ اللَّهِ یعنى که این طاعت دارى و حکم پذیرفتن رسول بفرمان خدا است، و باذن وى، و ذلک فى قوله: ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا، و به ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۳
همایون جشن عید و ماه آذر ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۴
چه روز بود که آن ، ماهروی سیمین بر مولوی : دفتر اول
بخش ۵۲ - انکار کردن نخچیران بر خرگوش در تاخیر رفتن بر شیر
قوم گفتندش که چندین گاه ما احمد شاملو : مدایح بی‌صله
در کوچه‌ی آشتی‌کُنان
پیش می‌آید و پیش می‌آید ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۶۴ - قند
ای آنکه تو را همیشه در بر طلبم اوحدی مراغه‌ای : منطق‌العشاق
فرد
بگویم با تو سر سینهٔ خویش ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۵
از آن دو عارض سوسن نمای لاله اثر ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۶
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
شمارهٔ ۶
رمضان موکب رفتن زره دور آراست ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۸
عروس ماه نوروزی چه کرد آن دانۀ گوهر؟ ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۷
یک نیمه عمر خویش ببیهودگی بباد فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷
مشاطه تا به روی تو زلف دوتا نهاد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۲۹
تا در نزنی بهر چه داری آتش سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹
عمرها رفت و نشد نام زلیخایی بلند ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۰
ابر سیمابی اگر سیماب ریزد بر کمر ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۱
عید شاداب درختیست که تا سال دگر احمد شاملو : هوای تازه
خفاش شب
هرچند من ندیده‌ام این کورِ بی‌خیال ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۲
به فال سعد و خجسته زمان و نیک اختر فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۹
عشقت ره و رهنماست ای فیض رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ الآیة من زیادت توکید را در نظم سخن آورد، و دلالت را بر معنى جنس. میگوید: هیچ رسولى نفرستادیم بهیچ گروه مگر که تا آن گروه رسول را فرمانبردار باشند، بهر چه فرماید، و هر حکم که کند، و هر کار که برگزارد، نه بدان فرستادیم تا بوى عاصى شوند، و حکم از دیگرى طلب کنند، چنان که بشر منافق با آن جهود که حکم از کعب اشرف طلب کرد، و ذکر و قصّه ایشان از پیش رفت. و آنچه گفت: بِإِذْنِ اللَّهِ یعنى که این طاعت دارى و حکم پذیرفتن رسول بفرمان خدا است، و باذن وى، و ذلک فى قوله: ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا، و به ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۳
همایون جشن عید و ماه آذر ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۴
چه روز بود که آن ، ماهروی سیمین بر مولوی : دفتر اول
بخش ۵۲ - انکار کردن نخچیران بر خرگوش در تاخیر رفتن بر شیر
قوم گفتندش که چندین گاه ما احمد شاملو : مدایح بی‌صله
در کوچه‌ی آشتی‌کُنان
پیش می‌آید و پیش می‌آید ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۶۴ - قند
ای آنکه تو را همیشه در بر طلبم اوحدی مراغه‌ای : منطق‌العشاق
فرد
بگویم با تو سر سینهٔ خویش ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۵
از آن دو عارض سوسن نمای لاله اثر ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۱۶
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
