مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸۶
شنو ز سینه ترنگا ترنگ آوازش ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۴۶
گفتم بجهم ز زلف جانانه بعقل میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۲۲ - برداشتن سیروس دل از جهان و گوشه گزیدن
به بلخ اندر آتشکده نوبهار سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۳۲ - در هجاء احمد شباک
بجان پاک تو ای خواجه احمد شباک محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۴۹
از شیخ پرسیدند کی صوفی کیست؟ گفت آنست که هرچ کند بپسند حقّ کند تا هرچ حقّ کند او بپسندد. اهلی شیرازی : مثنویات متفرقه
در وصف ستون خیمه گوید
چه نهالیست این خجسته ستون نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰
گه تجلی مانع است و گاه هجران حایل است حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۷۵
گریه خواهد ریخت خون من تو خود آسوده باش صامت بروجردی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
ز بسکه در غم روی تو انتظار کشیدم فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۴
با این همه گل‌ها که عیانست درین باغ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۰
دل در نظر مردم فرزانه بزرگ است واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۳۱
گرمی بد گوهران، چندان ندارد اعتبار میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۷ - در بیان ملت آریانا
خوشا قوم آریان نیکو تبار خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹
دل کشید آخر عنان چون مرد میدانت نبود سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۱
نمی نهم به در باغ خلد پا بی تو کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۴ - وقال ایضاً فی الزهد وترک الدنیاوالموعظة والحکمة
ای دل چوآگهی که فنا درپی بقاست ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵۴
در پای گل از دست منه ساغر مل جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۹
گرچه سرگشسته ام ز چوگانت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵۱
ز لطفت یک نظر در حال ما کن