امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱
دام که بر لاله و عنبر نهند نجمه زارع : عشق قابیل است (باید دوباره زاده شوم ...)
غزل شمارهٔ ۲۱
ضعیف و لاغر و زرد و صدای خواب آور عطار نیشابوری : نزهت الاحباب
نومیدی بلبل از گل و رفتن او از باغ به بیوفائی گل
گفت بلبل من دگر نایم بباغ رشیدالدین میبدی : ۵۲- سورة الطور
النوبة الثالثة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بسم اللَّه آیین زبان است و چراغ جان و ثناء جاودان. بسم اللَّه کلید گوشها است و آئینه چشمها و یادگار دلها. بسم اللَّه مجلسها معطّر کند، جانها منوّر کند، زبانها معنبر کند، گناهها مکفّر کند. کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸۱
میزند بر آتش دل جوش می آب اینچنین عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر ابوالعباس نهاوندی رحمةالله علیه
آن محتشم روزگار آن محترم اخیار آن کعبهٔ مروت آن قبلهٔ فتوت آن اساس خردمندی شیخ ابوالعباس نهاوندی رحمةالله علیه یگانهٔ عهد و معتبر اصحاب بود و در تمکین قدمی راسخ داشت و در ورع و معرفت شأنی عظیم داشت. خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۰
سریست مرا با تو که اغیار نداند همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
اگر نه روی تو باشد کجا برم دنیی ابوعلی عثمانی : باب دوم
بخش ۱۵ - ابوزکریّا یحیی بن معاذالرّازی الواعظ
و از ایشان بود ابوزکریّا یحیی بن معاذالرّازی الواعظ بی همتا بود اندربارۀ خویش و زبانی داشت اندر رجا بدان مخصوص و بسخن معرفت و به بلخ شد و آنجا بایستاد و از آنجا باز نیشابور آمد و آنجا فرمان یافت اندر شهور سنه ثمان و خمسین و مأتین. انوری : مقطعات
شمارهٔ ۷۱ - لغزیست که در طلب خربزه گفته
ای کریمی که در زمین امید مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۱۰
ما خواجهٔ ده نه‌ایم ما قلاشیم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۶
غم مرا دگران بیش می‌خورند از من احمد شاملو : هوای تازه
از عموهایت
برای سیاووش کوچک صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۴۵۶ - علامه دفع‌الریاء للمجاهد
دگر بشنو علامات ریا را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۲۰
گر به این ساز است دور از وصل جانان زبستن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۶
روزم سیه از پرتو آن چشم سیاه است عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۸۰
تشته لب رفتم به جنت ، چشمهٔ کوثر نبود فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۲۵۰
خدایگانا تا دیده ام در این کشور عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
با روز رخ تو گرچه ای دوست چو ماه
شمارهٔ ۲۱
دام که بر لاله و عنبر نهند نجمه زارع : عشق قابیل است (باید دوباره زاده شوم ...)
غزل شمارهٔ ۲۱
ضعیف و لاغر و زرد و صدای خواب آور عطار نیشابوری : نزهت الاحباب
نومیدی بلبل از گل و رفتن او از باغ به بیوفائی گل
گفت بلبل من دگر نایم بباغ رشیدالدین میبدی : ۵۲- سورة الطور
النوبة الثالثة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بسم اللَّه آیین زبان است و چراغ جان و ثناء جاودان. بسم اللَّه کلید گوشها است و آئینه چشمها و یادگار دلها. بسم اللَّه مجلسها معطّر کند، جانها منوّر کند، زبانها معنبر کند، گناهها مکفّر کند. کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸۱
میزند بر آتش دل جوش می آب اینچنین عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر ابوالعباس نهاوندی رحمةالله علیه
آن محتشم روزگار آن محترم اخیار آن کعبهٔ مروت آن قبلهٔ فتوت آن اساس خردمندی شیخ ابوالعباس نهاوندی رحمةالله علیه یگانهٔ عهد و معتبر اصحاب بود و در تمکین قدمی راسخ داشت و در ورع و معرفت شأنی عظیم داشت. خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۰
سریست مرا با تو که اغیار نداند همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
اگر نه روی تو باشد کجا برم دنیی ابوعلی عثمانی : باب دوم
بخش ۱۵ - ابوزکریّا یحیی بن معاذالرّازی الواعظ
و از ایشان بود ابوزکریّا یحیی بن معاذالرّازی الواعظ بی همتا بود اندربارۀ خویش و زبانی داشت اندر رجا بدان مخصوص و بسخن معرفت و به بلخ شد و آنجا بایستاد و از آنجا باز نیشابور آمد و آنجا فرمان یافت اندر شهور سنه ثمان و خمسین و مأتین. انوری : مقطعات
شمارهٔ ۷۱ - لغزیست که در طلب خربزه گفته
ای کریمی که در زمین امید مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۱۰
ما خواجهٔ ده نه‌ایم ما قلاشیم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۶
غم مرا دگران بیش می‌خورند از من احمد شاملو : هوای تازه
از عموهایت
برای سیاووش کوچک صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۴۵۶ - علامه دفع‌الریاء للمجاهد
دگر بشنو علامات ریا را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۲۰
گر به این ساز است دور از وصل جانان زبستن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۶
روزم سیه از پرتو آن چشم سیاه است عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۸۰
تشته لب رفتم به جنت ، چشمهٔ کوثر نبود فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
اگر ز حسن تو یک ذره آشکاره کنند ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۲۵۰
خدایگانا تا دیده ام در این کشور عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
با روز رخ تو گرچه ای دوست چو ماه
