کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۷ - کتب الیه بعض اصد قائه
جهان جان معانی خدیو عرصۀ فضل فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۸
در موسم گل طرف چمن می خواهم سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۲۴ - مطایبه
ایکه با روی نکو . . . ن کلان داری یار ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۶۰
عشق تو ز خاص و عام پنهان چه کنم کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۹ - و قال ایضا فی الجربات
کوه بلاشدست ز رنج جرب تنم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۶
صحبت غنیمت است به هم چون رسیده‌ایم کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۰ - و قال ایضآ یمدح الصّدر السّعید رکن الدّین صاعد
خفتۀ بیدار بودم دوش کز دارالسلام کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۱ - و قال ایضآ یمدح الصّاحب المعّظم نظام الدّین محمّد طاب ثراه و یصف الدّوات
چیست آن دریا که دارد در دل کشتی مقام کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۲ - و قال ایضاً یمدح الصّدر السّعید رکن الدیّین صاعد
صدرا ! زخاکپای تو بیزار نیستم سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
دل بود چو دور از در خویشم به جفا کرد عطار نیشابوری : باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق
شمارهٔ ۷
از بس که تو خود به خویشتن مینازی بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۹
خیز ای بت من باده گلگون کهن ده عطار نیشابوری : باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا
شمارهٔ ۴
تا نفس کم و کاست نخواهد آمد کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۳ - در مرثیهٔ پسر خود گوید
نور دو دیدگان ز لقای تو داشتم کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۴ - فی الصّدر رشید الدّین
جهان بگشتم و آفاق سربسر دیدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۹۲
دل شکسته من درد را دوا گیرد باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۹
ای دل، ز شراب جهل، مستی تا کی؟ کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۵ - و قال ایضا ویرتی فیه والده
روزی وطاء کحلی شب در سر آوردم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۶
زهر در ساغر مرا از سیر ماه و انجم است کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۶ - و قال ایضاً یمدح سلطان الشّریعهٔ رکن الدّین
ای بزرگی که چو من راه مدیحت سپرم
شمارهٔ ۱۲۷ - کتب الیه بعض اصد قائه
جهان جان معانی خدیو عرصۀ فضل فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۸
در موسم گل طرف چمن می خواهم سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۲۴ - مطایبه
ایکه با روی نکو . . . ن کلان داری یار ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۶۰
عشق تو ز خاص و عام پنهان چه کنم کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۹ - و قال ایضا فی الجربات
کوه بلاشدست ز رنج جرب تنم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۶
صحبت غنیمت است به هم چون رسیده‌ایم کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۰ - و قال ایضآ یمدح الصّدر السّعید رکن الدّین صاعد
خفتۀ بیدار بودم دوش کز دارالسلام کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۱ - و قال ایضآ یمدح الصّاحب المعّظم نظام الدّین محمّد طاب ثراه و یصف الدّوات
چیست آن دریا که دارد در دل کشتی مقام کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۲ - و قال ایضاً یمدح الصّدر السّعید رکن الدیّین صاعد
صدرا ! زخاکپای تو بیزار نیستم سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
دل بود چو دور از در خویشم به جفا کرد عطار نیشابوری : باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق
شمارهٔ ۷
از بس که تو خود به خویشتن مینازی بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۹
خیز ای بت من باده گلگون کهن ده عطار نیشابوری : باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا
شمارهٔ ۴
تا نفس کم و کاست نخواهد آمد کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۳ - در مرثیهٔ پسر خود گوید
نور دو دیدگان ز لقای تو داشتم کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۴ - فی الصّدر رشید الدّین
جهان بگشتم و آفاق سربسر دیدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۹۲
دل شکسته من درد را دوا گیرد باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۹
ای دل، ز شراب جهل، مستی تا کی؟ کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۵ - و قال ایضا ویرتی فیه والده
روزی وطاء کحلی شب در سر آوردم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۶
زهر در ساغر مرا از سیر ماه و انجم است کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۳۶ - و قال ایضاً یمدح سلطان الشّریعهٔ رکن الدّین
ای بزرگی که چو من راه مدیحت سپرم
