اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۳۵
در کتم عدم چو برگزیدی ما را رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۱۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ لَوْ أَنَّنا نَزَّلْنا إِلَیْهِمُ الْمَلائِکَةَ و اگر ما فرو فرستادیمى بایشان فریشتگان وَ کَلَّمَهُمُ الْمَوْتى و پدران مردگان ایشان زنده شدى و با ایشان سخن گفتى وَ حَشَرْنا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَیْءٍ و ما همه چیز زنده و گوینده انگیختیمى و پیش ایشان آوردیمى تا گواهى دادندى قُبُلًا قبیل قبیل، جوگ جوگ ما کانُوا لِیُؤْمِنُوا ایشان آن نبودندى که بگرویدندى إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ مگر که خداى خواسته بودى وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ (۱۱۱) لکن بیشتر ایشان آنند که نمىدانند. فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۲
نماند با مژة من غبار گریة شمع حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
مرا که دل حرم خاص جاودانه تست امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۰۱
فزود قیمت دینار و قدر دانش و دین اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۹۷ - الاسرار
افتاد مرا با سر زلفین تو کار فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۳
زغفلت تو ترا صد حجاب در پیش است امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۶۲
زلف سیه تو ای بت دلبر مولوی : دفتر اول
بخش ۶۶ - قصهٔ هدهد و سلیمان در بیان آنک چون قضا آید چشمهای روشن بسته شود
چون سلیمان را سراپرده زدند آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۳۷
د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹
هم خانه‌ایم، روی گرفتن حلال نیست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۶۴
رنگ گلش بهار خط از دور دید و رفت نجم‌الدین رازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
این مرتبهٔارب چه حد مشتاقی است عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت شهریاری که قصری زرنگار کرد
شهریاری کرد قصری زرنگار فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
مهر مهر دلبری بر جان ماست قاسم انوار : مقطعات
شمارهٔ ۱۳
یا رب، بحق لطفت کو جان عاشقان را حیدر شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶ - جواب شیخ سعدی
ماه ملایک منظری، سنگین دلی سیمین بری اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۳
کیست آن مه؟ که می‌رود نازان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۶
کم گرفتن عشق را بسیار کافر نعمتی است سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴
ای غمزه ی تو نهاده رسم بیداد
شمارهٔ ۳۵
در کتم عدم چو برگزیدی ما را رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۱۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ لَوْ أَنَّنا نَزَّلْنا إِلَیْهِمُ الْمَلائِکَةَ و اگر ما فرو فرستادیمى بایشان فریشتگان وَ کَلَّمَهُمُ الْمَوْتى و پدران مردگان ایشان زنده شدى و با ایشان سخن گفتى وَ حَشَرْنا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَیْءٍ و ما همه چیز زنده و گوینده انگیختیمى و پیش ایشان آوردیمى تا گواهى دادندى قُبُلًا قبیل قبیل، جوگ جوگ ما کانُوا لِیُؤْمِنُوا ایشان آن نبودندى که بگرویدندى إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ مگر که خداى خواسته بودى وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ (۱۱۱) لکن بیشتر ایشان آنند که نمىدانند. فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۲
نماند با مژة من غبار گریة شمع حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
مرا که دل حرم خاص جاودانه تست امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۰۱
فزود قیمت دینار و قدر دانش و دین اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۹۷ - الاسرار
افتاد مرا با سر زلفین تو کار فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۳
زغفلت تو ترا صد حجاب در پیش است امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۶۲
زلف سیه تو ای بت دلبر مولوی : دفتر اول
بخش ۶۶ - قصهٔ هدهد و سلیمان در بیان آنک چون قضا آید چشمهای روشن بسته شود
چون سلیمان را سراپرده زدند آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۳۷
د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹
هم خانه‌ایم، روی گرفتن حلال نیست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۶۴
رنگ گلش بهار خط از دور دید و رفت نجم‌الدین رازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
این مرتبهٔارب چه حد مشتاقی است عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت شهریاری که قصری زرنگار کرد
شهریاری کرد قصری زرنگار فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
مهر مهر دلبری بر جان ماست قاسم انوار : مقطعات
شمارهٔ ۱۳
یا رب، بحق لطفت کو جان عاشقان را حیدر شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶ - جواب شیخ سعدی
ماه ملایک منظری، سنگین دلی سیمین بری اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۳
کیست آن مه؟ که می‌رود نازان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۶
کم گرفتن عشق را بسیار کافر نعمتی است سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴
ای غمزه ی تو نهاده رسم بیداد
