صائب تبریزی : غزلیات ترکی
غزل شمارهٔ ۱۷
بیزنه ایمدی ذره تک جولانه گلمیشلر دنوز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۴۳
گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰۳
در نظرها معنی‌ام گل می‌کند غیرت به چنگ شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۵
مشکلات ما چو حل ، وا کرده اند ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
در فتنه این و آن میفکن خود را عطار نیشابوری : بخش هجدهم
(۹) حکایت سلطان محمود با مرد دوالک باز
مگر محمود با اعزاز می‌شد مولوی : دفتر دوم
بخش ۸ - التزام کردن خادم تعهد بهیمه را و تخلف نمودن
حلقهٔ آن صوفیان مستفید سعدی : قطعات
شمارهٔ ۶ - در ستایش
هر که در بند تو شد بستهٔ جاوید بماند عطار نیشابوری : بخش دوم
(۸) مناظرۀ شیخ ابوسعید با صوفی و سگ
یکی صوفی گذر می‌کرد ناگاه سنایی غزنوی : الباب الثامن ذکرالسطان یستنزل‌الامان
در بینوایی و فقر دبیران گوید
ور دبیر از تو بی‌نوا باشد ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت چهارم - خواطر نفسانی و وساوس شیطانی
و تفصیل کلام در این صفت و علاج آن و ضد آن و آنچه متعلق به این ها است در چند فصل بیان می شود: عنصری بلخی : اشعار منسوب
شمارهٔ ۳
که تنگ و آذرم دارد و مرد بدسلب است حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹۷
دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود مجیرالدین بیلقانی : ملمعات
شمارهٔ ۵۰
مکانک فی الوری اعلی المکان رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ سارِعُوا بر یکدیگر بشتابید، إِلى مَغْفِرَةٍ بآمرزشى، مِنْ رَبِّکُمْ از خداوند شما، وَ جَنَّةٍ و بهشتى، عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ که فراخى آن چند هفت آسمان و (هفت) زمین است. أُعِدَّتْ ساخته گشت، لِلْمُتَّقِینَ (۱۳۳) مر پرهیزگاران را. افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱
غیر آن زلف پر از سلسله زنجیر ندارم امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۳۸۳
ای شاه تاج‌داران وی تاج شهریاران نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۵۲ - فرستادن خسرو شاپور را به طلب شیرین
شفاعت کرد روزی شه به شاپور جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۵
گل با رخ دوست بی نسق افتاده امیرعلیشیر نوایی : دیوان اشعار فارسی
مرثیه حضرت مخدوم نورا [نورالدین عبدالرحمن جامی]
هر دم از انجمن دهر جفایی دگر است
غزل شمارهٔ ۱۷
بیزنه ایمدی ذره تک جولانه گلمیشلر دنوز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۴۳
گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰۳
در نظرها معنی‌ام گل می‌کند غیرت به چنگ شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۵
مشکلات ما چو حل ، وا کرده اند ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
در فتنه این و آن میفکن خود را عطار نیشابوری : بخش هجدهم
(۹) حکایت سلطان محمود با مرد دوالک باز
مگر محمود با اعزاز می‌شد مولوی : دفتر دوم
بخش ۸ - التزام کردن خادم تعهد بهیمه را و تخلف نمودن
حلقهٔ آن صوفیان مستفید سعدی : قطعات
شمارهٔ ۶ - در ستایش
هر که در بند تو شد بستهٔ جاوید بماند عطار نیشابوری : بخش دوم
(۸) مناظرۀ شیخ ابوسعید با صوفی و سگ
یکی صوفی گذر می‌کرد ناگاه سنایی غزنوی : الباب الثامن ذکرالسطان یستنزل‌الامان
در بینوایی و فقر دبیران گوید
ور دبیر از تو بی‌نوا باشد ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت چهارم - خواطر نفسانی و وساوس شیطانی
و تفصیل کلام در این صفت و علاج آن و ضد آن و آنچه متعلق به این ها است در چند فصل بیان می شود: عنصری بلخی : اشعار منسوب
شمارهٔ ۳
که تنگ و آذرم دارد و مرد بدسلب است حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹۷
دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود مجیرالدین بیلقانی : ملمعات
شمارهٔ ۵۰
مکانک فی الوری اعلی المکان رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ سارِعُوا بر یکدیگر بشتابید، إِلى مَغْفِرَةٍ بآمرزشى، مِنْ رَبِّکُمْ از خداوند شما، وَ جَنَّةٍ و بهشتى، عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ که فراخى آن چند هفت آسمان و (هفت) زمین است. أُعِدَّتْ ساخته گشت، لِلْمُتَّقِینَ (۱۳۳) مر پرهیزگاران را. افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱
غیر آن زلف پر از سلسله زنجیر ندارم امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۳۸۳
ای شاه تاج‌داران وی تاج شهریاران نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۵۲ - فرستادن خسرو شاپور را به طلب شیرین
شفاعت کرد روزی شه به شاپور جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۸۵
گل با رخ دوست بی نسق افتاده امیرعلیشیر نوایی : دیوان اشعار فارسی
مرثیه حضرت مخدوم نورا [نورالدین عبدالرحمن جامی]
هر دم از انجمن دهر جفایی دگر است
