خواجه نصیرالدین طوسی : قسم دوم در مقاصد
فصل دهم
همچنان که در علم طب ابدان ازالت مرض به ضد کنند در طب نفوس ازالت هم به اضداد آن رذایل باید کرد، و ما پیش ازین اجناس فضایل حصر کرده ایم و اجناس رذایل که به مثابت اطراف آن اوساط است برشمرده، و چون فضایل چهار است و رذایل هشت، و یک چیز را یک ضد بیش نبود، چه ضد آن دو موجود باشند در غایت بعد از یکدیگر، پس بدین اعتبار رذایل را اضداد فضائل نتوان گفت الا به مجاز، اما هر دو رذیلتی که از باب باشند و یکی در غایت افراط بود و دیگر در غایت تفریط ایشان را ضد یکدیگر توان گفت. فریدون مشیری : بهار را باورکن
حصار
خوش گرفتی از من بیدل سراغ میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
از خون، پس از هلاک رقم کن به سنگ من جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶۷
جانا چه باشد ار دل ما را دوا کنی شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۰
روحها در روح اعظم فانی است کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۷۹ - وله ایضاً
چگونه در چمن خوشدلی کنم پرواز مجیرالدین بیلقانی : ملمعات
شمارهٔ ۴۲
قد قدم العید عائدا بجلال بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۱
محو دلم مپرس ز تحقیق عنصرم میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۰
گشوده لب به حدیث ترحمآمیزی میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲
تا دمی دامان وصلش دست شوقم سر دهد ترانه های کودکانه : بخش اول
دریا
داریم می ریم به دریا قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۵۹ - در مدح ابوالخلیل جعفر
ای ماه خوش حدیث و نگار نکو کنار میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
دل چون ز پی سلامت افتاد ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
یار بر من دود دلها میکشد مفاتیح الجنان : صلوات بر حجج طاهره (ع)
صلوات بر جعفر بن محمد(ع)
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، خازِنِ الْعِلْمِ، الدَّاعِی إِلَیک بِالْحَقِّ، النُّورِ الْمُبِینِ. اللّهُمَّ وَکما جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کلامِک وَوَحْیک، وَخازِنَ عِلْمِک، وَ لِسانَ تَوْحِیدِک، وَوَلِی أَمْرِک، وَمُسْتَحْفِظَ دِینِک، فَصَلِّ عَلَیهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیائِک وَحُجَجِک إِنَّک حَمِیدٌ مَجِیدٌ. جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
دل از دوران گیتی شاد بادت امام خمینی : غزلیات
طبیب عشق
غم دل با که بگویم که مرا یاری نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
عکس او در بغل نور فکنده ست مرا سعدی : غزلیات
غزل ۴۸۹
ای رخ چون آینه افروخته سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۱
خوشا آن روزگار خوش که با من بود یاری خوش
فصل دهم
همچنان که در علم طب ابدان ازالت مرض به ضد کنند در طب نفوس ازالت هم به اضداد آن رذایل باید کرد، و ما پیش ازین اجناس فضایل حصر کرده ایم و اجناس رذایل که به مثابت اطراف آن اوساط است برشمرده، و چون فضایل چهار است و رذایل هشت، و یک چیز را یک ضد بیش نبود، چه ضد آن دو موجود باشند در غایت بعد از یکدیگر، پس بدین اعتبار رذایل را اضداد فضائل نتوان گفت الا به مجاز، اما هر دو رذیلتی که از باب باشند و یکی در غایت افراط بود و دیگر در غایت تفریط ایشان را ضد یکدیگر توان گفت. فریدون مشیری : بهار را باورکن
حصار
خوش گرفتی از من بیدل سراغ میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
از خون، پس از هلاک رقم کن به سنگ من جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶۷
جانا چه باشد ار دل ما را دوا کنی شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۰
روحها در روح اعظم فانی است کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۷۹ - وله ایضاً
چگونه در چمن خوشدلی کنم پرواز مجیرالدین بیلقانی : ملمعات
شمارهٔ ۴۲
قد قدم العید عائدا بجلال بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۱
محو دلم مپرس ز تحقیق عنصرم میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۰
گشوده لب به حدیث ترحمآمیزی میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲
تا دمی دامان وصلش دست شوقم سر دهد ترانه های کودکانه : بخش اول
دریا
داریم می ریم به دریا قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۵۹ - در مدح ابوالخلیل جعفر
ای ماه خوش حدیث و نگار نکو کنار میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
دل چون ز پی سلامت افتاد ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
یار بر من دود دلها میکشد مفاتیح الجنان : صلوات بر حجج طاهره (ع)
صلوات بر جعفر بن محمد(ع)
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، خازِنِ الْعِلْمِ، الدَّاعِی إِلَیک بِالْحَقِّ، النُّورِ الْمُبِینِ. اللّهُمَّ وَکما جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کلامِک وَوَحْیک، وَخازِنَ عِلْمِک، وَ لِسانَ تَوْحِیدِک، وَوَلِی أَمْرِک، وَمُسْتَحْفِظَ دِینِک، فَصَلِّ عَلَیهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیائِک وَحُجَجِک إِنَّک حَمِیدٌ مَجِیدٌ. جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
دل از دوران گیتی شاد بادت امام خمینی : غزلیات
طبیب عشق
غم دل با که بگویم که مرا یاری نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
عکس او در بغل نور فکنده ست مرا سعدی : غزلیات
غزل ۴۸۹
ای رخ چون آینه افروخته سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۱
خوشا آن روزگار خوش که با من بود یاری خوش
