اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۷
گفتی چمن بوقت گل ای همنفس خوش است حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۰
حرف غم عشق از لب خندان که جسته ست؟ عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱
امید عیش کجا و دل خراب کجا خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۵
درد من دلخسته بدرمان که رساند سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۸
نوای مرغ شباهنگ، ناله ی نی ماست مجیرالدین بیلقانی : ملمعات
شمارهٔ ۹
یا صبیح الوجه قدحان الصباح فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۲
دنیا که مقر حکمفرمائی توست قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۷۸ - در ستایش شاهزاده مبرور شجاع السلطنه حسنعلی میرزا گوید
قضا چو مسند اقبال در جهان افکند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۱۸
بر مردم زمانه چه رحمت کند، کسی؟ اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۱
هرچند کسی علم و هنر دارد و کوشش عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۵
ترسا بچهٔ لولی همچون بت روحانی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۹
میر میخانهٔ ما سید سر مستانست حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱
دردانهٔ دریای حقیقت درد است قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
پیش از بنای مدرسه و دیر سومنات سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۸
بگشای لب شیرین بازار شکر بشکن عطار نیشابوری : بخش نوزدهم
الحکایه و التمثیل
مگر آن گربه در بریانی آویخت واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۲
پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۷۰
زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹۱
می عشقش به کام می نوشم رشیدالدین وطواط : غزلیات
شمارهٔ ۴
با تو در سینه جان نمی گنجد