ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۴ - در مدح ابوالقاسم خاص
عمید دولت عالی و خاص مجلس میر ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۹۸
ای به قامت چو سرو بستانی ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۵ - در مدح خواجه سعید بابو
آمد آن شرع را شعار و دثار ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۶ - در مدح سلطان مسعود ابراهیم غزنوی و صفت قصری از قصوروی
این بهار طرب نهال سرور ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
رباعی
چهار مصراع است كه مصراع سوم آن معمولا قافیه ندارد. درون مایه ای عارفانه، عاشقانه یا فلسفی دارد. مناسب ترین قالب برای لحظه های كوتاه شاعرانه است و در همه دوره ها رواج داشته است. رباعی یک قالب خاص ایرانی است و خیام، عطار، مولوی و بابا افضل سرایندگان نامدار رباعی اند. وقت است كه در بر آشنایی بزنیم تا بر گل و سبزه تكیه جایی بزنیم زان پیش كه دست و پا فروبندد مرگ آخر كم از آن كه دست و پایی بزنیم ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
تک بیت (مفرد)
"مفرد" شعری تک بیتی است که شاعر تمام مقصود خود را در همان یک بیت بیان می کند. "مفرد" یا همان "تک بیت" اغلب برای بیان نکته های اخلاقی به کار می رود. در "مفرد" گاهی دو مصراع هم قافیه هستند و گاهی دارای قافیه نیستند. بعضی از شعرا دارای تک بیت های زیادی هستند، مانند سعدی که در پایان دیوانش به تعداد زیادی از این "مفرد" ها بر می خوریم که تحت عنوان "مفردات" تقسیم بندی شده اند. بعضی گفته‌اند که "مفرد" در واقع همان ضرب المثل است که به شعر بیان شده است. نمونه هایی از مفرد: پای ملخی نزد سلیمان بردن زشت است ولیکن هنر است از موری *** مردی نه به قوت است و شمشیر زنی آن است که جوری که توانی نکنی ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۷ - در مدح سلطان مسعود ابراهیم
ای ملک را جمال تو افزوده کار و بار ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۸ - در مدح منصور سعید
ای سرافراز عالم ای منصور حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۵
خسته هجر گشته ام با تو وصالم آرزوست سیاوش کسرایی : از قرق تا خروسخوان
در بزم یاد شمایم
شهر از شادی شکفته و ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۹ - در مدح سلطان ابراهیم
نظام عالم و خورشید ملک و ذات هنر قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۹ - بر سبیل تغزل و ترکیب‌بند گوید
گر خضر دهد آب بقایت به زمستان ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۰ - در مدح سیف الدوله ابوالقاسم محمود بن سلطان ابراهیم غزنوی
آمد آن مایه سعادت باز ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۱ - در مدح منصور سعید
شاد باش ای پیشکار دین و دولت شاد باش ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۲ - ایضاً له
ای چو نام تو اعتقاد تو پاک خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۸
خورشید به گل نهفت می‌نتوانم ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۳ - در مدح سلطان مسعود بن ابراهیم
گاه مسعود تاجدار ملک ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - در مدح بورشد رشید محتاج
بورشد رشید ای جمال ملک ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۵ - در مدح خواجه منصور سعید احمد
آمد از حوت برنهاده ثقل ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۷ - در مدح سلطان ابراهیم
ای به ذات تو ملک گشته جلیل
شمارهٔ ۳۴ - در مدح ابوالقاسم خاص
عمید دولت عالی و خاص مجلس میر ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۹۸
ای به قامت چو سرو بستانی ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۵ - در مدح خواجه سعید بابو
آمد آن شرع را شعار و دثار ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۶ - در مدح سلطان مسعود ابراهیم غزنوی و صفت قصری از قصوروی
این بهار طرب نهال سرور ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
رباعی
چهار مصراع است كه مصراع سوم آن معمولا قافیه ندارد. درون مایه ای عارفانه، عاشقانه یا فلسفی دارد. مناسب ترین قالب برای لحظه های كوتاه شاعرانه است و در همه دوره ها رواج داشته است. رباعی یک قالب خاص ایرانی است و خیام، عطار، مولوی و بابا افضل سرایندگان نامدار رباعی اند. وقت است كه در بر آشنایی بزنیم تا بر گل و سبزه تكیه جایی بزنیم زان پیش كه دست و پا فروبندد مرگ آخر كم از آن كه دست و پایی بزنیم ساختار و قالب‌های شعری : قالب های شعر کهن فارسی
تک بیت (مفرد)
"مفرد" شعری تک بیتی است که شاعر تمام مقصود خود را در همان یک بیت بیان می کند. "مفرد" یا همان "تک بیت" اغلب برای بیان نکته های اخلاقی به کار می رود. در "مفرد" گاهی دو مصراع هم قافیه هستند و گاهی دارای قافیه نیستند. بعضی از شعرا دارای تک بیت های زیادی هستند، مانند سعدی که در پایان دیوانش به تعداد زیادی از این "مفرد" ها بر می خوریم که تحت عنوان "مفردات" تقسیم بندی شده اند. بعضی گفته‌اند که "مفرد" در واقع همان ضرب المثل است که به شعر بیان شده است. نمونه هایی از مفرد: پای ملخی نزد سلیمان بردن زشت است ولیکن هنر است از موری *** مردی نه به قوت است و شمشیر زنی آن است که جوری که توانی نکنی ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۷ - در مدح سلطان مسعود ابراهیم
ای ملک را جمال تو افزوده کار و بار ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۸ - در مدح منصور سعید
ای سرافراز عالم ای منصور حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۵
خسته هجر گشته ام با تو وصالم آرزوست سیاوش کسرایی : از قرق تا خروسخوان
در بزم یاد شمایم
شهر از شادی شکفته و ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۳۹ - در مدح سلطان ابراهیم
نظام عالم و خورشید ملک و ذات هنر قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۹ - بر سبیل تغزل و ترکیب‌بند گوید
گر خضر دهد آب بقایت به زمستان ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۰ - در مدح سیف الدوله ابوالقاسم محمود بن سلطان ابراهیم غزنوی
آمد آن مایه سعادت باز ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۱ - در مدح منصور سعید
شاد باش ای پیشکار دین و دولت شاد باش ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۲ - ایضاً له
ای چو نام تو اعتقاد تو پاک خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۸
خورشید به گل نهفت می‌نتوانم ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۳ - در مدح سلطان مسعود بن ابراهیم
گاه مسعود تاجدار ملک ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - در مدح بورشد رشید محتاج
بورشد رشید ای جمال ملک ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۵ - در مدح خواجه منصور سعید احمد
آمد از حوت برنهاده ثقل ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۴۷ - در مدح سلطان ابراهیم
ای به ذات تو ملک گشته جلیل
