نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش میانه روی
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَا عَالَ مَنِ اِقْتَصَدَ کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۶
مکن از تلخکامان شکوه گر شیرین سخن باشی قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۷
ای که از عشق و عقل می‌لافی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۳
ای سنبلهٔ زلف تو خرمن زده بر ماه امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
جان که چون تو دشمنی را دوست داری می کند قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۶
مر آن خدای که پیمانه را نگهدارد ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۷۳
ای آنکه یگانه در کمال و عقلی قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۵
استرم را اگر فرستادی فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۰
لیک نزدیک او چنان باشد قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۴
مردکز عیب خویش بیخبرست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۱
چنین سروِ روان دیگر نباشد قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۳
بسکه سرگرم حجت خویشند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵۵
از نان و آب نیست بقا و ثبات ما قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۲
مانند‌گربه‌ای که خورد بچگان خویش سعدی : باب اول در عدل و تدبیر و رای
گفتار اندر حذر کردن از دشمنان
نگویم ز جنگ بد اندیش ترس انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۳۱
ای دل طمعم زان همه سرگردانی سحاب اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱
هزار افسوس از فاطمه که دست اجل قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۱
گر بداند لذت جان باختن در راه عشق ایرانشان : کوش‌نامه
بخش ۳۰۳ - فرستادن باژ و کنیزکان و غلامان زیباروی بنزد کوش
فرستاده چون پیش فاروق شد ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۵۱ - هشدر به اروپا
در مسیل مسکنت خفتیم و چندی برگذشت