شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۴
دل و جانم فدای جانان است
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۳
ای که گوئی که ماهتاب آنست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۱
بر ما در وصل بسته میدارد دوست
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۲
دل به دست آر که آئینهٔ حضرت آنست
بهاءالدین ولد : جزو اول
فصل ۴۳
وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۱
نعمت الله میر مستان است
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۰
درد ار داری دوا همان است
فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۶
ای کرده به خونریز اسیران آهنگ
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۹
گر جفا می کند وفا آنست
سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۴۹ - در مدح مؤید
ای عامل خراج کفایت نمای راد
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۸
کار عشقست و کار ما آنست
سهراب سپهری : شرق اندوه
شورم را
من سازم : بندی آواز . برگیرم ، بنوازم. برتارم زخمه
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۷
خلوت من مقام رندانست
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶
ما را همه شب شب وصال است
مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۳۲ - حکایت نذر کردن سگان هر زمستان کی این تابستان چون بیاید خانه سازیم از بهر زمستان را
سگ زمستان جمع گردد استخوانش
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۵
عشق است که وارسته ز نقصان و کمالست
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۴
رند سرمست فارغ البال است
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۳
دردمندیم و دوا درد دل است
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۲
مرغ صحرائی به دریا مایل است
ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۷۵ - تطبیق حکایت بر احوال آدمی
کرده آن مقتول و مغرور جهول