سهراب سپهری : حجم سبز
تپش سایه دوست
تا سواد قریه راهی بود. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۴۹۷
هر که مست است درین میکده هشیارتر است صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۷۳
داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۰۱
گمراه شد ز غفلت من رهنمای من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۵
شور دریای سخن از دل پر جوش من است صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۳۵۹
در پایهٔ خود، هیچ کسی خرد نباشد رشیدالدین میبدی : ۱۳- سورة الرعد- مکیة
۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: «یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ» مخفف قرائت ابن کثیر است و ابو عمرو و یعقوب و عاصم و مشدّد قراءت باقى، «وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ» یعنى اللّوح المحفوظ یمحو منه ما یشاء و یثبت منه ما یشاء مىگوید لوح محفوظ که اصل کتابها است و مایه نسختها بنزدیک اوست، محو و اثبات مىکند چنانک خود خواهد. قومى گفتند آیت بر عموم است و تخصیص در آن نیست، سعادت و شقاوت و اجل و رزق و حیاة و موت و غیر آن محو و اثبات بر همه مىرود، و دلیل برین قول عمر خطاب است رضى اللَّه عنه که گفت: الهى ان کنت کتبتنى شقیّا فامحنى و اکتبنى سعیدا فانّک قلت یمحو اللَّه ما یشاء و یثبت. و همچنین روایت کنند از عبد اللَّه مسعود که گفت: اللّهم ان کنت کتبتنى فى السّعداء فاثبتنى فیهم و ان کنت کتبتنى فى الاشقیاء فامحنى من الاشقیاء و اثبتنى فى السّعداء فانک تمحو ما یشاء و تثبت و عندک امّ الکتاب. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۶۸
اگر بی پرده خود را دیده باشی سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۰
روزی که یکی شیفته آمد به کمندش رشیدالدین میبدی : ۵۹- سورة الحشر- مدنیة
۱ - النوبة الاولى
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۳۰
سپاس و شکر خدا را که بندها بگشاد وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۴۸ - صفت دبستان
دل برد دگر به زنگ طفلان عطار نیشابوری : وصلت نامه
الحکایت الرموز داستان حکیم و مرد احول
بود استاد حکیمی پاکباز غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۱۱۹ - فصل (یادکرد مرگ بر سه وجه است)
بدان که یادکردن مرگ بر سه وجه است: یکی یادکرد غافل به دنیا که مشغول بود، یاد کند و آن را کاره بود از بیم آن که از شهوت دنیا باز ماند، پس مرگ را بنکوهد و گوید این بد کاری است که در پیش است. و دریغا که این دنیا بدین خوشی می بباید گذاشت و این ذکر بدین وجه وی را از خدای عزوجل دورتر می کند، ولکن اگر هیچ گونه دنیا بر وی منغص شود و دل وی از دنیا نفور گردد از فایده خالی نباشد. و دوم یاد کرد تایب که برای آن کند تا خوف بر وی غالب تر شود و در توبه ثابت تر باشد و در تدارک گذشته مولع تر بود و در شکر به جهدتر باشد و ثواب این بزرگ بود و تایب مرگ را کاره نباشد، لکن تعجیل مرگ را کاره باشد از بیم آن که ناساخته نباید رفت و کراهیت بدین وجه زیان ندارد. نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش فخرفروشی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا لاِبْنِ آدَمَ وَ اَلْفَخْرِ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَةٌ وَ لاَ يَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لاَ يَدْفَعُ حَتْفَهُ کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۹
دی گفت صبا که گل بنزدیک رسید بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۵
چنینگر طیعبیدرتبهخورد و خوابمیسازد نهج البلاغه : حکمت ها
ریشه اصلى شهوات
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْمَالُ مَادَّةُ اَلشَّهَوَاتِ ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
خطاب به دروغگویان مصلح نما
ای درآورده بازی اصلاح صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۷۲
سبزه خط تو راه دل آگاه زده است
تپش سایه دوست
تا سواد قریه راهی بود. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۴۹۷
هر که مست است درین میکده هشیارتر است صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۷۳
داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۰۱
گمراه شد ز غفلت من رهنمای من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۵
شور دریای سخن از دل پر جوش من است صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۳۵۹
در پایهٔ خود، هیچ کسی خرد نباشد رشیدالدین میبدی : ۱۳- سورة الرعد- مکیة
۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: «یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ» مخفف قرائت ابن کثیر است و ابو عمرو و یعقوب و عاصم و مشدّد قراءت باقى، «وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ» یعنى اللّوح المحفوظ یمحو منه ما یشاء و یثبت منه ما یشاء مىگوید لوح محفوظ که اصل کتابها است و مایه نسختها بنزدیک اوست، محو و اثبات مىکند چنانک خود خواهد. قومى گفتند آیت بر عموم است و تخصیص در آن نیست، سعادت و شقاوت و اجل و رزق و حیاة و موت و غیر آن محو و اثبات بر همه مىرود، و دلیل برین قول عمر خطاب است رضى اللَّه عنه که گفت: الهى ان کنت کتبتنى شقیّا فامحنى و اکتبنى سعیدا فانّک قلت یمحو اللَّه ما یشاء و یثبت. و همچنین روایت کنند از عبد اللَّه مسعود که گفت: اللّهم ان کنت کتبتنى فى السّعداء فاثبتنى فیهم و ان کنت کتبتنى فى الاشقیاء فامحنى من الاشقیاء و اثبتنى فى السّعداء فانک تمحو ما یشاء و تثبت و عندک امّ الکتاب. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۶۸
اگر بی پرده خود را دیده باشی سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۰
روزی که یکی شیفته آمد به کمندش رشیدالدین میبدی : ۵۹- سورة الحشر- مدنیة
۱ - النوبة الاولى
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۳۰
سپاس و شکر خدا را که بندها بگشاد وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۴۸ - صفت دبستان
دل برد دگر به زنگ طفلان عطار نیشابوری : وصلت نامه
الحکایت الرموز داستان حکیم و مرد احول
بود استاد حکیمی پاکباز غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۱۱۹ - فصل (یادکرد مرگ بر سه وجه است)
بدان که یادکردن مرگ بر سه وجه است: یکی یادکرد غافل به دنیا که مشغول بود، یاد کند و آن را کاره بود از بیم آن که از شهوت دنیا باز ماند، پس مرگ را بنکوهد و گوید این بد کاری است که در پیش است. و دریغا که این دنیا بدین خوشی می بباید گذاشت و این ذکر بدین وجه وی را از خدای عزوجل دورتر می کند، ولکن اگر هیچ گونه دنیا بر وی منغص شود و دل وی از دنیا نفور گردد از فایده خالی نباشد. و دوم یاد کرد تایب که برای آن کند تا خوف بر وی غالب تر شود و در توبه ثابت تر باشد و در تدارک گذشته مولع تر بود و در شکر به جهدتر باشد و ثواب این بزرگ بود و تایب مرگ را کاره نباشد، لکن تعجیل مرگ را کاره باشد از بیم آن که ناساخته نباید رفت و کراهیت بدین وجه زیان ندارد. نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش فخرفروشی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا لاِبْنِ آدَمَ وَ اَلْفَخْرِ أَوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جِيفَةٌ وَ لاَ يَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لاَ يَدْفَعُ حَتْفَهُ کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۹
دی گفت صبا که گل بنزدیک رسید بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۵
چنینگر طیعبیدرتبهخورد و خوابمیسازد نهج البلاغه : حکمت ها
ریشه اصلى شهوات
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْمَالُ مَادَّةُ اَلشَّهَوَاتِ ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
خطاب به دروغگویان مصلح نما
ای درآورده بازی اصلاح صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۷۲
سبزه خط تو راه دل آگاه زده است
