بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷
خطش چو بنام من از خامه برون آید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۰۲
چو تیغ او به جبین چین جوهر اندازد
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶
ایکه چون چشم خوشت نرگس محموری نیست
فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۲۲
یکی روز بنشست کی شهریار
ترکی شیرازی : فصل اول - لطیفه‌نگاری‌ها
شمارهٔ ۳۲ - صد هزار دست
جانا! مکش به زلف چو مشک تتار، دست
ادیب الممالک : در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر
شمارهٔ ۱۲ - در زیارت خفتگان بستر خاک
چون گذارت فتد به گورستان
مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۷
بازار شکر لعل شکر بار تو بشکست
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۵
موج جنون می‌زند، اشک پریشان ‌کیست
نظام قاری : مخیّل‌نامه (در جنگ صوف و کمخا)
بخش ۲۲ - رزم صوف و کمخا
یکی دیده بان از علم بر منار
سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۲۹ - استغفار حسودان از کرده های خویش
وان جماعت که منکران بودند
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۱
مرا بیزار کرد از اهل دولت، دیدن دربان
غروی اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
گر باده دهد بر باد مرا
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۱۴
شد چون هدف سر که درین خاکدان بلند
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۹
همه عالم پرست ازین منظور
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۲
منه انگشت بر حرفم، اگر درد سخن داری
رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۸۵ - کمال اصفهانی
و هُوَ کمال الدین اسماعیل بن جمال الدین عبدالرّزاق. از مشاهیر شعر است و در اواسط عمر ترک و تجرید پیشه نمود و ارادتش به جناب شیخ شهاب الدین سهروردی به سرحد کمال بود. به لباس فقر ملبس و با یاد خدا همنفس. در خارج شهر اصفهان به دست لشکر مغول گرفتار گردید و بعد از زجر بسیار به مرتبهٔ شهادت رسید فی سنهٔ ۶۳۵. دیوانش مکرر دیده شده. از اوست:
مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
ای چون دل و جان بر من گرامی
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۷
پشتا پشت است با تو کارم
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۶
میزنم بر صف اغیار جنونست جنون
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۳
ز راستی نبود شاخه‌های بی بر را