افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴
ای ماه وشان همه غلامت مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۱
ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۳۶
در نامه ز بس غم که به هر می آید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۳۵
مبین گستاخ در رویش چو مشک اندود می گردد مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
گفتم چو بد آمده ست فرجام شراب افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
گشتیم همه عالم و جای دگری نیست مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۹
ازدرد منت گرد به دامن مرساد مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۱
زین شور و شری که از غمت در سر ماست افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
مهر چهری که منور بصر کوکب از اوست افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
آن که در عشق بتان هر نفسش فریاد است مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۵۰۷
از آتش دل شدم شب افروز چو شمع مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۳
ای تن ز شب دراز دلسوز مباش مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۴
از بسکه وجود پیش چشمم خوار است عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۶
سودای توام بیدل و دین میخواهد مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۹
گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۷۶
گلبرگ به روی چون بهارت ماند سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵
گدای کوی خراباتم و غمم این است افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
روی و لب و تن و ذقن یار نازک است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۸۴
با قلاشان چو رد نهادی پائی صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۷۱
لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده است