قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در منقبت علی‌بن ابیطالب صلوات‌لله علیه فرماید
دوشم مگر چه بودکه هیچم نبرد خواب
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۲۵
کسی میوهٔ غم ز باغم نَخُورد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۵
دایم دلم از دخل نفهمیده غمین است
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۰۶
زبان ز نکته فرو ماند و راز من باقی است
نهج البلاغه : نامه ها
به معاویه در افشاى سياستهای گمراه کننده او
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية </strong> وَ أَرْدَيْتَ جِيلاً مِنَ اَلنَّاسِ كَثِيراً خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّكَ وَ أَلْقَيْتَهُمْ فِي مَوْجِ بَحْرِكَ تَغْشَاهُمُ اَلظُّلُمَاتُ وَ تَتَلاَطَمُ بِهِمُ اَلشُّبُهَاتُ
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۷۹
هر جا که هست او غمزه زن، آن غمزه آیین می برد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۸۴
دل سرگشته ما چرخ را بر کار می بندد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶۵
در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۶۸
چه پرسی ام که به جانت هوای ما چه کند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۴
صد در صد آفاق، بیابان جنون است
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧٧١
میدهد گردون بهر نا مستحقی بهره ها
عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۷
آن نقد نگر که در میان دارد گل
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۳
تنها نه همین با تو مرا روی نیازست
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۵۹
به یادم هرگز آن نخل قد موزون نمی آید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۶۰
ما به چشم کوته اندیشان چنین آسوده ایم
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۰۶
دی چشم تو رای سحر مطلق میزد
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۵۷
جان ز شوق لبت شکر خاید
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۸
سوخت عشق تو من شیفته شیدارا
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۵۱
کسی می طربم در ایاغ می ریزد
بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۳۴ - درنماز و روزه
به کار نماز آی و سستی مکن