قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در منقبت علی‌بن ابیطالب صلوات‌لله علیه فرماید
دوشم مگر چه بودکه هیچم نبرد خواب عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۲۵
کسی میوهٔ غم ز باغم نَخُورد صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۵
دایم دلم از دخل نفهمیده غمین است عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۰۶
زبان ز نکته فرو ماند و راز من باقی است نهج البلاغه : نامه ها
به معاویه در افشاى سياستهای گمراه کننده او
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية </strong> وَ أَرْدَيْتَ جِيلاً مِنَ اَلنَّاسِ كَثِيراً خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّكَ وَ أَلْقَيْتَهُمْ فِي مَوْجِ بَحْرِكَ تَغْشَاهُمُ اَلظُّلُمَاتُ وَ تَتَلاَطَمُ بِهِمُ اَلشُّبُهَاتُ عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۷۹
هر جا که هست او غمزه زن، آن غمزه آیین می برد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۸۴
دل سرگشته ما چرخ را بر کار می بندد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶۵
در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۶۸
چه پرسی ام که به جانت هوای ما چه کند صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۴
صد در صد آفاق، بیابان جنون است ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧٧١
میدهد گردون بهر نا مستحقی بهره ها عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۷
آن نقد نگر که در میان دارد گل صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۳
تنها نه همین با تو مرا روی نیازست عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۵۹
به یادم هرگز آن نخل قد موزون نمی آید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۶۰
ما به چشم کوته اندیشان چنین آسوده ایم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۰۶
دی چشم تو رای سحر مطلق میزد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۵۷
جان ز شوق لبت شکر خاید سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۸
سوخت عشق تو من شیفته شیدارا عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۵۱
کسی می طربم در ایاغ می ریزد بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۳۴ - درنماز و روزه
به کار نماز آی و سستی مکن