مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۸
مطربم سرمست شد انگشت بر رق میزند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۱۴
ترک جانان چون توان از تیغ بی زنهار داد؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۷۰
مرا به حال خود ای عشق بیش ازین مگذار انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۱۸ - ممدوح برای حکیم خلعتی فرستاده در شکر آن گوید
ای خداوندی که از دریای دستت روزگار سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۰
آنان که پریروی و شکر گفتارند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۲۶
چه سازد صنعت مشاطه با حسن خدادادش ؟ قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
دل من شیوه شیرین ترا دارد دوست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۸
ز عمر باج ستاند می دو ساله ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۷
قد اشرقت الدنیا من نور حمیانا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۷
ز خون شکفته شود چون شراب شیشه ما رشیدالدین میبدی : ۳۳- سورة الاحزاب- مدنیه
۵ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ... مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۴
ای بیتو حرام زندگانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۶
چراغ راه ندارد به بزم روشن ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷۸
عارف از راه به سجاده تقوی نرود سعدی : غزلیات
غزل ۴۹۸
قیمت گل برود چون تو به گلزار آیی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۵
شدیم پیر و نشد تر دو چشم بی نم ما مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۰۴
تو بحر لطافتی و ما همچو کفیم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۱
چون نمایی آن رخ گلرنگ را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۷
ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۴ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: «وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَیْنِ» یعنى لابى جهل و لاخیه الحرث ابنى هشام بن المغیرة بن عبد اللَّه بن عمرو بن مخزوم حین اسلم الحرث و ثبت ابو جهل على کفره. و قیل هما اخوان من اهل مکّة احدهما مؤمن و الآخر کافر و اسم المؤمن ابو سلمة عبد اللَّه بن عبد الاسد بن عبد باللیل زوج امّ سلمة قبل النّبی (ص)، و الآخر کافر و هو الاسود بن عبد الاسد میگوید مثل زن این دو برادران را بآن دو مرد که در روزگار پیش بودند.
غزل شمارهٔ ۷۳۸
مطربم سرمست شد انگشت بر رق میزند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۱۴
ترک جانان چون توان از تیغ بی زنهار داد؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۷۰
مرا به حال خود ای عشق بیش ازین مگذار انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۱۸ - ممدوح برای حکیم خلعتی فرستاده در شکر آن گوید
ای خداوندی که از دریای دستت روزگار سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۰
آنان که پریروی و شکر گفتارند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۲۶
چه سازد صنعت مشاطه با حسن خدادادش ؟ قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
دل من شیوه شیرین ترا دارد دوست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۸
ز عمر باج ستاند می دو ساله ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۷
قد اشرقت الدنیا من نور حمیانا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۷
ز خون شکفته شود چون شراب شیشه ما رشیدالدین میبدی : ۳۳- سورة الاحزاب- مدنیه
۵ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ... مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۴
ای بیتو حرام زندگانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۶
چراغ راه ندارد به بزم روشن ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷۸
عارف از راه به سجاده تقوی نرود سعدی : غزلیات
غزل ۴۹۸
قیمت گل برود چون تو به گلزار آیی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۵
شدیم پیر و نشد تر دو چشم بی نم ما مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۰۴
تو بحر لطافتی و ما همچو کفیم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۱
چون نمایی آن رخ گلرنگ را حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۷
ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد رشیدالدین میبدی : ۱۸- سورة الکهف- مکیة
۴ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: «وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَیْنِ» یعنى لابى جهل و لاخیه الحرث ابنى هشام بن المغیرة بن عبد اللَّه بن عمرو بن مخزوم حین اسلم الحرث و ثبت ابو جهل على کفره. و قیل هما اخوان من اهل مکّة احدهما مؤمن و الآخر کافر و اسم المؤمن ابو سلمة عبد اللَّه بن عبد الاسد بن عبد باللیل زوج امّ سلمة قبل النّبی (ص)، و الآخر کافر و هو الاسود بن عبد الاسد میگوید مثل زن این دو برادران را بآن دو مرد که در روزگار پیش بودند.
