شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹ - جلوه جانانه
شمعی فروخت چهره که پروانه ی تو بود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۶۷
مرا ز پیر خرابات نکته ای یادست نصرالله منشی : باب الزاهد وابن عرس
بخش ۱ - باب زاهد و راسو
رای گفت برهمن را: شنودم داستان کسی که برمراد خود قادر گردد و در حفظ ان اهمال نماید، تا در سوز ندامت افتاد و بغرامت و موونت ماخوذ گردد. اکنون بیان کند مثل آنکه در امضای عزایم تعجیل روا دارد و از فواید تدبر و تفکر غافل باشد، عاقبت کار و ووخامت عمل او کجا رسد. برهمن گفت: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۸۶
جز چشم توای شوخ جانهاست فدایش شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸ - حافظ جاویدان
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۲۴
مخور چو لاله و گل، روی دست ساغر عیش فروغ فرخزاد : اسیر
دعوت
تو را افسون چشمانم ز ره برده ست و می دانم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳۱
کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۶
این خط نگر که بر رخ جانان کشیده اند شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷ - بارگاه حافظ
شبها به کنج خلوتم آواز می دهند خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۵۰
دلی داشتم وقتی، اکنون ندارم اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
هنوز اندر جهان دم غلام است
هنوز اندر جهاندم غلام است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۶۷
خاطر جمع مرا پیری پریشان حال کرد خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴
چند سوزیم من و شمع شبستان همه شب واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
با اهل ستم مجوش بهر احسان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۴۹
مکتوب من به خدمت جانان که می برد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶ - هفت خوان عشق
سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۸
گر صفات خدا کنی بسزا کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۷ - کتب الیه بعض اصد قائه
جهان جان معانی خدیو عرصۀ فضل صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۹
حدیث خام مجویید در رساله ما
غزل شمارهٔ ۵۹ - جلوه جانانه
شمعی فروخت چهره که پروانه ی تو بود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۶۷
مرا ز پیر خرابات نکته ای یادست نصرالله منشی : باب الزاهد وابن عرس
بخش ۱ - باب زاهد و راسو
رای گفت برهمن را: شنودم داستان کسی که برمراد خود قادر گردد و در حفظ ان اهمال نماید، تا در سوز ندامت افتاد و بغرامت و موونت ماخوذ گردد. اکنون بیان کند مثل آنکه در امضای عزایم تعجیل روا دارد و از فواید تدبر و تفکر غافل باشد، عاقبت کار و ووخامت عمل او کجا رسد. برهمن گفت: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۸۶
جز چشم توای شوخ جانهاست فدایش شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸ - حافظ جاویدان
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۲۴
مخور چو لاله و گل، روی دست ساغر عیش فروغ فرخزاد : اسیر
دعوت
تو را افسون چشمانم ز ره برده ست و می دانم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳۱
کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۶
این خط نگر که بر رخ جانان کشیده اند شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷ - بارگاه حافظ
شبها به کنج خلوتم آواز می دهند خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۵۰
دلی داشتم وقتی، اکنون ندارم اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
هنوز اندر جهان دم غلام است
هنوز اندر جهاندم غلام است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۶۷
خاطر جمع مرا پیری پریشان حال کرد خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴
چند سوزیم من و شمع شبستان همه شب واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
با اهل ستم مجوش بهر احسان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۴۹
مکتوب من به خدمت جانان که می برد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶ - هفت خوان عشق
سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۸
گر صفات خدا کنی بسزا کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۲۷ - کتب الیه بعض اصد قائه
جهان جان معانی خدیو عرصۀ فضل صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۹
حدیث خام مجویید در رساله ما