میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۵
هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی مولوی : دفتر اول
بخش ۳۰ - نومید کردن وزیر مریدان را از رفض خلوت
آن وزیر از اندرون آواز داد نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۶۰
گریه عاشقان سحر باشد مولوی : دفتر اول
بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر
جمله گفتند ای وزیر انکار نیست ابوالفرج رونی : هجویات
شمارهٔ ۱
گوئی که گر بخواهم یک دانه شعر سازم وحدت کرمانشاهی : غزلیات
غزل شماره 52
از آن می شفقی رنگ یک دو جامم ده مولوی : دفتر اول
بخش ۲۸ - جواب گفتن وزیر کی خلوت را نمی‌شکنم
گفت حجت‌های خود کوته کنید نهج البلاغه : حکمت ها
دیدن عیوب خود در دیگران
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> أَكْبَرُ اَلْعَيْبِ أَنْ تَعِيبَ مَا فِيكَ مِثْلُهُ مولوی : دفتر اول
بخش ۲۷ - مکر کردن مریدان کی خلوت را بشکن
جمله گفتند ای حکیم رخنه ‌جو صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۰۶
آشفته می شود ز نصیحت دماغ من خسرو گلسرخی : خسرو گلسرخی
سرود پیوستن
باید که دوست بداریم یاران ! مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۱۳
آن کس که ببست خواب ما را بستم مولوی : دفتر اول
بخش ۲۶ - دفع گفتن وزیر مریدان را
گفت هان ای سخرگان گفت و گو مولوی : دفتر اول
بخش ۲۵ - مکر دیگر انگیختن وزیر در اضلال قوم
مکر دیگر آن وزیر از خود ببست حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۵۸
حاصلی که خرمن شد، نذر خوشه چین دارم نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۹۰
بسته باشد تا بکی میخانه را در الغیاث سعدی : غزلیات
غزل ۴۸
صبر کن ای دل که صبر سیرت اهل صفاست انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۹ - در مدح دستور جلال‌الدین عمر
ای چو عقل اول از آلایش نقصان بری مولوی : دفتر اول
بخش ۲۴ - بیان خسارت وزیر درین مکر
همچو شه نادان و غافل بد وزیر فروغ فرخزاد : اسیر
دختر و بهار
دختر کنار پنجره تنها نشست و گفت