اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۲
شیر از که از آب و هوا خلدوش است ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٢٨ - قصیده در مدح تاج الدین علی سربداری
مرا دولت بشارت داد و گفت آمد زمان آن ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٢٩ - وله ایضاً در مدح طغایتمورخان
منت خدای را که علی غفله الزمان نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۳
به جست و جوی تو سرتاسر جهان بدوم قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹
به سرو سیم‌تنی راه برده‌ام که مپرس رشیدالدین میبدی : ۸۳- سورة التطفیف (المطففین)- مکیة
النوبة الثانیة
این سوره سى و شش آیت است، صد و هفتاد و هفت کلمه نهصد و سى حرف و در نزول آن علما مختلفاند. قومى گفتند: مکّى است، جمله به مکه فرو آمد قومى گفتند: میان مکه و مدینه فرو آمد، آن گه که رسول خدا (ص) هجرت کرد. و بیشترین علما بر آنند که در مدینه فرو آمد. مقاتل گفت: اوّل سورتی که در مدینه فرو آمد این سورتست و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابى بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة «المطفّفین» سقاه اللَّه من الرّحیق المختوم یوم القیامة» لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۹۰ - به شاهد لغت اندخسواره، بمعنی پناه و حصار
ز خشم این کهن گرگ ژکاره ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣٠ - ایضاً له در مدح علاءالدین محمد
مرا که هست زبان تیغ آبدار سخن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۳۳
ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣١ - ایضاً قصیده در مدح وجیه الدین مسعود
ندانم صبغه الله است یا گلگون شرابست این سلیم تهرانی : قطعات
شمارهٔ ۲۲ - زان دشمن نزدیک که دورش نتوان کرد
زان دشمن نزدیک که دورش نتوان کرد خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۶
خاقانی اگرچه دارد از درد نهان ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣٢ - ایضاً له در مدح ملک شمس الدین محمد
نوجوان شد گاه پیری دولت ابن یمین ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣٣ - وله ایضاً در مدح علاءالدین وزیر
هوای آنرخ چون ماه و زلف غالیه گون احمد شاملو : شکفتن در مه
عقوبت
برای ایرج گُُردی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱۰
خواهم غبار گردم از کوی او بر آیم ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣۴ - وله ایضاً در مدح علاءالدین حسین
هزار شکر و سپاسم ز خالق ثقلین ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣۵ - وله ایضاً
یا رب چه موجبست که دستور شه نشان شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۱
عشق آمد و عقل کرد غارت عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۶۱ - داستان رفتن شهریار دربیشه بر سر مضراب دیو گوید
کنون ای سراینده داستان
شمارهٔ ۱۸۲
شیر از که از آب و هوا خلدوش است ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٢٨ - قصیده در مدح تاج الدین علی سربداری
مرا دولت بشارت داد و گفت آمد زمان آن ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٢٩ - وله ایضاً در مدح طغایتمورخان
منت خدای را که علی غفله الزمان نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۳
به جست و جوی تو سرتاسر جهان بدوم قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۹
به سرو سیم‌تنی راه برده‌ام که مپرس رشیدالدین میبدی : ۸۳- سورة التطفیف (المطففین)- مکیة
النوبة الثانیة
این سوره سى و شش آیت است، صد و هفتاد و هفت کلمه نهصد و سى حرف و در نزول آن علما مختلفاند. قومى گفتند: مکّى است، جمله به مکه فرو آمد قومى گفتند: میان مکه و مدینه فرو آمد، آن گه که رسول خدا (ص) هجرت کرد. و بیشترین علما بر آنند که در مدینه فرو آمد. مقاتل گفت: اوّل سورتی که در مدینه فرو آمد این سورتست و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابى بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة «المطفّفین» سقاه اللَّه من الرّحیق المختوم یوم القیامة» لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۹۰ - به شاهد لغت اندخسواره، بمعنی پناه و حصار
ز خشم این کهن گرگ ژکاره ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣٠ - ایضاً له در مدح علاءالدین محمد
مرا که هست زبان تیغ آبدار سخن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۳۳
ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣١ - ایضاً قصیده در مدح وجیه الدین مسعود
ندانم صبغه الله است یا گلگون شرابست این سلیم تهرانی : قطعات
شمارهٔ ۲۲ - زان دشمن نزدیک که دورش نتوان کرد
زان دشمن نزدیک که دورش نتوان کرد خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۶
خاقانی اگرچه دارد از درد نهان ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣٢ - ایضاً له در مدح ملک شمس الدین محمد
نوجوان شد گاه پیری دولت ابن یمین ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣٣ - وله ایضاً در مدح علاءالدین وزیر
هوای آنرخ چون ماه و زلف غالیه گون احمد شاملو : شکفتن در مه
عقوبت
برای ایرج گُُردی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱۰
خواهم غبار گردم از کوی او بر آیم ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣۴ - وله ایضاً در مدح علاءالدین حسین
هزار شکر و سپاسم ز خالق ثقلین ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ١٣۵ - وله ایضاً
یا رب چه موجبست که دستور شه نشان شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۱
عشق آمد و عقل کرد غارت عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۶۱ - داستان رفتن شهریار دربیشه بر سر مضراب دیو گوید
کنون ای سراینده داستان
