اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۶۰
یکدلم گرچه پریشان نظرم ساخته اند
صامت بروجردی : کتاب نوحه‌های سینه زنی (به اقسام مختلفه و لحنهای متنوع و مخصوصه)
شمارهٔ ۵ - و برای او همچنین
ای اهل حرم علی اصغر
ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۲۱
با مست مرد هم‌خورش مشو.
ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰
با دژآگاه (‌نادان و بی‌تربیت‌) مرد همراز مباش‌.
شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۷
ای در پس هر لباس و پرده
قاسم انوار : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
از آتش عشق تو شدم شیدایی
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۰
میان باطن جانی و جان تویی، ای جان
خلیل‌الله خلیلی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
ای غره به اینکه دهر فرمانبر توست
جمال‌الدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۴۸
بر من غم عشق بینهایت برسید
جلال عضد : قصاید
شمارهٔ ۹ - فی مدح السلطان ابواسحق اناراللّه برهانه
نسیم غالیه سای است و صبح غالیه بار
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۳
کام دلم ز وصل تو حاصل نمی شود
آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۵
بجز مسافر دل کو بشام زلف تو ماند
فیض کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲
در عهد صبی کرد جهالت پستت
ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۱۶
به هیچ کس افسوس (‌استهزاء‌) مکن.
صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
فرقی نمانده در عمل خوب و زشت ما
سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۲
گویند خواجه‌ای را بنده‌ای نادرالحسن بود و با وی به سبیل مودت و دیانت نظری داشت با یکی از دوستان. گفت دریغ این بنده با حسن و شمایلی که دارد اگر زبان درازی و بی ادبی نکردی. گفت ای برادر چو اقرار دوستی کردی، توقع خدمت مدار که چون عاشق و معشوقی در میان آمد مالک و مملوک برخاست.
ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۱۴، ۱۵
بیگاه مخند. پیش و پس پاسخ به پیمانه گیر (‌پیمان - انداز)
ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۱۲
هرچه اشنوی نیوش‌، یاوه مگوی‌.
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۳
گردنده چو روز نوبهاری با من
مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۹۴ - دیگر باره ملامت کردن اهل مسجد مهمان را از شب خفتن در آن مسجد
قوم گفتندش مکن جلدی برو