صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۲۰۲
ز افتادگی به مسند عزت رسیده است رشیدالدین میبدی : ۵۸- سورة المجادلة- مدنیة
۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قِیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجالِسِ فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ. بعضى مفسّران گفتهاند: فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ فى القبور. اگر میخواهى که فردا چون در خاکت نهند گور بر تو فراخ بود، و عروسوار ترا در خواب کنند، امروز جاى بر مسلمانان فراخدار و رنج خویش از ایشان بازدار. اى مسکین خبر ندارى که گورخانه ظلمت است و کان وحشت است و مکان وحدت و منزل غربت. لشگرگاه حشرات و موضع حسرات، یکى را حفره دوزخ است، یکى را روضه بهشت. چراغ ایمان آنجا افروزند و سیاهى شب کفر آنجا آشکارا کنند! در زیر پهلو آنجا یا مهاد طاعت بود، یا حسک معصیت در زیر سر یا و ساده رحمت بود، یا خشت لعنت. سائل یا مبشّر و بشیر بود، یا منکر و نکیر. جواب یا از نفس صنم دهند، یا از تلقین صمد. چون جواب داد از دو بیرون نباشد یا بر تخت بخت خوابش چون خواب عروس بود، یا بختش نگون و طالعش منکوس و منحوس بود. سعدی : باب نهم در توبه و راه صواب
حکایت
یکی را به چوگان مه دامغان وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۳۹۱
کردم از سجدهٔ راه تو جبین آرایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۰۱
زخمی تیغ شهادت زنده می خیزد زخاک انوری : مقطعات
شمارهٔ ۴۲۹ - شراب خواهد
ای رخ و فرزین نهاده چرخ را در حل و عقد مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۱۲ - عزم کردن داود علیه السلام به خواندن خلق بدان صحرا کی راز آشکارا کند و حجتها را همه قطع کند
گفت ای یاران زمان آن رسید عطار نیشابوری : هیلاج نامه
بسم الله الرحمن الرحیم
بنام کردگار فرد بی چون مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۸
شحنهٔ عشق میکشد از دو جهان مصادره بلند اقبال : قطعات
شمارهٔ ۵۰ - قطعه
خری با خری گفت منت ز کس طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۹۴
بازی خور عقلم، سگ دیوانه به از من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷
آهوان را در کمند آورد چشم پاک ما شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۷
بشنو ای عاشق سرمست هوا را بگذار ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۹
در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹۲
آن کس که از آب و گل نگاری دارد انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۶ - در مدح فیروزشاه عادل و وصف الحال رفتن به ترمد و ستایش سلطانالسادة سید ترمد
حبذا بخت مساعد که سوی حضرت شاه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۹۷
السکر صار کاسدا من شفتیه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۹۷
تا نظر از عارض گلفام او پوشیده ام صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۹۱
صبح شکوفه چون کف سیل بهار رفت نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجۀ شکر و دعا و توبه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا كَانَ اَللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ اَلشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ اَلزِّيَادَةِ
تکبیت شمارهٔ ۲۰۲
ز افتادگی به مسند عزت رسیده است رشیدالدین میبدی : ۵۸- سورة المجادلة- مدنیة
۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قِیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجالِسِ فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ. بعضى مفسّران گفتهاند: فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ فى القبور. اگر میخواهى که فردا چون در خاکت نهند گور بر تو فراخ بود، و عروسوار ترا در خواب کنند، امروز جاى بر مسلمانان فراخدار و رنج خویش از ایشان بازدار. اى مسکین خبر ندارى که گورخانه ظلمت است و کان وحشت است و مکان وحدت و منزل غربت. لشگرگاه حشرات و موضع حسرات، یکى را حفره دوزخ است، یکى را روضه بهشت. چراغ ایمان آنجا افروزند و سیاهى شب کفر آنجا آشکارا کنند! در زیر پهلو آنجا یا مهاد طاعت بود، یا حسک معصیت در زیر سر یا و ساده رحمت بود، یا خشت لعنت. سائل یا مبشّر و بشیر بود، یا منکر و نکیر. جواب یا از نفس صنم دهند، یا از تلقین صمد. چون جواب داد از دو بیرون نباشد یا بر تخت بخت خوابش چون خواب عروس بود، یا بختش نگون و طالعش منکوس و منحوس بود. سعدی : باب نهم در توبه و راه صواب
حکایت
یکی را به چوگان مه دامغان وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۳۹۱
کردم از سجدهٔ راه تو جبین آرایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۰۱
زخمی تیغ شهادت زنده می خیزد زخاک انوری : مقطعات
شمارهٔ ۴۲۹ - شراب خواهد
ای رخ و فرزین نهاده چرخ را در حل و عقد مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۱۲ - عزم کردن داود علیه السلام به خواندن خلق بدان صحرا کی راز آشکارا کند و حجتها را همه قطع کند
گفت ای یاران زمان آن رسید عطار نیشابوری : هیلاج نامه
بسم الله الرحمن الرحیم
بنام کردگار فرد بی چون مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۸
شحنهٔ عشق میکشد از دو جهان مصادره بلند اقبال : قطعات
شمارهٔ ۵۰ - قطعه
خری با خری گفت منت ز کس طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۹۴
بازی خور عقلم، سگ دیوانه به از من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷
آهوان را در کمند آورد چشم پاک ما شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۷
بشنو ای عاشق سرمست هوا را بگذار ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱۹
در صورت اگر چه غیر اغیار نه ایم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹۲
آن کس که از آب و گل نگاری دارد انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۶ - در مدح فیروزشاه عادل و وصف الحال رفتن به ترمد و ستایش سلطانالسادة سید ترمد
حبذا بخت مساعد که سوی حضرت شاه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۹۷
السکر صار کاسدا من شفتیه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۹۷
تا نظر از عارض گلفام او پوشیده ام صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۹۱
صبح شکوفه چون کف سیل بهار رفت نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجۀ شکر و دعا و توبه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا كَانَ اَللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ اَلشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ اَلزِّيَادَةِ