حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۵
از مزرع آمال چه امّید برآید فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۷
دگر روز چون تاج بفروخت هور صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۶۶
هر که می آید به ملک هستی از کوی عدم نهج البلاغه : حکمت ها
تغییر حکم با تغییر شرایط
<strong> وَ سُئِلَ عليهالسلام عَنْ قَوْلِ اَلرَّسُولِ صلىاللهعليهوآلهوسلم غَيِّرُوا اَلشَّيْبَ وَ لاَ تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ فَقَالَ عليهالسلام </strong> سعدی : غزلیات
غزل ۱۶۸
کس این کند که دل از یار خویش بردارد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱۵
حسن از دیدن خود بر سر بیداد آید صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۹۱
دلیل راحت ملک عدم همین کافی است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵۳
مردی که فلک رخنه کند از دردی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸۷
به مقدار تمنا داغ در دل جلوه گر باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۴۳
میگزید او آستین را، شرمگین در آمدن قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۷
قدسی که غم عشق تو بنیادش برد نهج البلاغه : حکمت ها
نهی از تشریفات بیجا
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى اَلشَّامِ دَهَاقِينُ اَلْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اِشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ </strong> مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱۸
ای هر بیدار با خبرهای تو خفت ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۷۳ - نور مخفی
دانشوران غرب نمودند اختراع مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۱۴
آنم که چو غمخوار شوم من شادم سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۱۲
چون در امضای کاری متردّد باشی آن طرف اختیار کن که بی آزارتر برآید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۲۰
هر چه آن خسرو کند شیرین کند نهج البلاغه : حکمت ها
شرائط توبه و استغفار
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام لِقَائِلٍ قَالَ بِحَضْرَتِهِ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ </strong> ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ أَ تَدْرِي مَا اَلاِسْتِغْفَارُ عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۴۱
بر فرق تو هر حادثه تیغی دگرست مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۴
اکنون که شد از دست من . . .
شمارهٔ ۲۹۵
از مزرع آمال چه امّید برآید فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۷
دگر روز چون تاج بفروخت هور صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۶۶
هر که می آید به ملک هستی از کوی عدم نهج البلاغه : حکمت ها
تغییر حکم با تغییر شرایط
<strong> وَ سُئِلَ عليهالسلام عَنْ قَوْلِ اَلرَّسُولِ صلىاللهعليهوآلهوسلم غَيِّرُوا اَلشَّيْبَ وَ لاَ تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ فَقَالَ عليهالسلام </strong> سعدی : غزلیات
غزل ۱۶۸
کس این کند که دل از یار خویش بردارد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱۵
حسن از دیدن خود بر سر بیداد آید صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۹۱
دلیل راحت ملک عدم همین کافی است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵۳
مردی که فلک رخنه کند از دردی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸۷
به مقدار تمنا داغ در دل جلوه گر باشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۴۳
میگزید او آستین را، شرمگین در آمدن قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۷
قدسی که غم عشق تو بنیادش برد نهج البلاغه : حکمت ها
نهی از تشریفات بیجا
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى اَلشَّامِ دَهَاقِينُ اَلْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اِشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ </strong> مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱۸
ای هر بیدار با خبرهای تو خفت ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۷۳ - نور مخفی
دانشوران غرب نمودند اختراع مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۱۴
آنم که چو غمخوار شوم من شادم سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۱۲
چون در امضای کاری متردّد باشی آن طرف اختیار کن که بی آزارتر برآید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۲۰
هر چه آن خسرو کند شیرین کند نهج البلاغه : حکمت ها
شرائط توبه و استغفار
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام لِقَائِلٍ قَالَ بِحَضْرَتِهِ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ </strong> ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ أَ تَدْرِي مَا اَلاِسْتِغْفَارُ عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۴۱
بر فرق تو هر حادثه تیغی دگرست مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۴
اکنون که شد از دست من . . .
