رشیدالدین میبدی : ۲۱- سورة الانبیاء- مکیة
۲ - النوبة الثانیة
قوله: «وَ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» خلقا و ملکا فکیف یکون ولدا و بینهما تناف. ملک و ولادت هرگز بهم جمع نیاید و همچنین ملک و نکاح که میان ایشان منافاتست، کسى که فرزندى دارد نتواند بود که آن فرزند ملک وى باشد، و نه کسى که زنى دارد آن زن در آن حال که منکوحه ویست مملوکه وى تواند بود، پس میدان که هر که در آسمان و زمین همه رهى و بنده‏اند خداى را عزّ و جل، همه مملوک و مصنوع ویند، دعوى ولادت بر وى باطل و او جل جلاله از آن مقدس و منزه.
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۸۷
گیتی و فلک به کشتن من یارند
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۲۴
چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب
ادیب الممالک : رستم نامه
بخش ۴ - آوردن رستم پیغام سیمرغ را نزد بهمن شاه پور اسفندیار
چو دانا بپایان رساند این سخن
سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
اندر آنکه آدمی پس از اشیاء و جهات پیدا آمد
از هوا و ز طبع در انسان
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۴
این دیبه دو روی به کلک دو زبان
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۴
مسعود که بود سعد سلمان پدرش
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴۸
گر خم طره ز روی تو جدا خواهد شد
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۹۴
چون بند تو بنده را همی پند بود
ادیب الممالک : فرهنگ پارسی
شمارهٔ ۹ - بند نهم
ای دلبر طرازی با ما چرا به نازی
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۶
امروز منم چو ماری اندر سله ای
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۸
بر عارض نو مشک همی افزاید
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۷۳
جان رفت و سوزد از تو دل ناتوان هنوز
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۳۷۳
در پیش گل وصال ما را بویی
جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۸
از دام سر زلف شکاری کم گیر
جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۹
از آتش دل چو شمع در سوز و گداز
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱
گرچه فلک از پیش برانده ست مرا
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۰
سری بالعیس اصحابی ولی فی العیس معشوق
جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۴۱ - شرح دادن یوسف علیه السلام قصه محنت راه و زحمت چاه را و آگاه شدن زلیخا از آنکه اندوهی که آن روز داشته است به سبب آن بوده است
سخن پرداز این شیرین فسانه
نهج البلاغه : خطبه ها
افشاى خيانت بیعت شکنان
<mark class="format"> و من كلام له عليه‌السلام في ذكر السائرين إلى البصرة لحربه عليه‌السلام </mark>