ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۲
در خطه سبزوار دیدم امسال
نهج البلاغه : حکمت ها
جایگاه نیت در عمل
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> فَاعِلُ اَلْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ وَ فَاعِلُ اَلشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ
خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۵۱
الهی گرفتار آن دردم که داروی آنی، بندهٔ آن ثنایم که توت سزاوار آنی، من در تو چه دانم ؟ تو دانی. تو آنی که خود گفتی و چنانکه خود گفتی آنی، تو آنی که مصطفی(ص) گفت من ثنای تو را نتوانم شمرد و آن گونه که تو بر نفس خوییش ثنا گفتی.
رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۸ - اشرف سمرقندی
اسم شریفش سید معین الدین. چون سید حسن غزنوی اشرف تخلص می‌نمود، سید به اشرف ثانی مشهور است. لیکن خود در اشعار اشرفی تخلص می‌فرموده. فاضلی فایق و حکیمی صادق است. وقتی در هرات دل به دلبری از اکابر آن شهر داد و معشوق نیز به وی اخلاص داشت. روزی با جمعی از دوستان به سیر بوستان رفتند.
رشیدالدین وطواط : غزلیات
شمارهٔ ۶
جانم از عشق تو می بخروشد
مجیرالدین بیلقانی : ملمعات
شمارهٔ ۳
حبذا هبة ریح اشعلت فی الروض نارا
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۷۵
گر تو کنی روی ترش زحمت از این جا ببرم
رشیدالدین وطواط : رباعیات
شمارهٔ ۴۰ - در شکوه
عدل تو اگر چهره بما بنمودی
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۰
زیور همه بر سرو سمنبر زیبد
سعدی : غزلیات
غزل ۳۴
گناه کردن پنهان به از عبادت فاش
بابافغانی : مفردات
شمارهٔ ۴۱
آه کز جلوه ی نازک بدنی مست شدم
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۹
دل سحرگاهی به‌گلشن یاد آن رخسار کرد
حکیم نزاری : دستورنامه
بخش ۱۰ - حرمت شراب
شراب آن گهی دست شرّست و شور
سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸
دام زلف تو به هر حلقه، طنابی دارد
وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
گر بنده گنه ز رحمتت بیش کند
امیرخسرو دهلوی : مطلع‌الانوار
بخش ۱۱ - حکایت دم زندگانی به حق عیسی(ع)
صبح دمی رفت مسیحا به دشت
رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱۵ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ در نیندیشند درین قرآن ؟ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ و اگر این قرآن از نزدیک جز از اللَّه بودى، لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً (۸۲) درین قرآن اختلافهاى فراوان یافتندید.
صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰
ز خارزار تعلق کشیده دامان باش
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۷
در روضه جان تاره نباتی خضرست
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳۸
بسکه افتاده‌ست باغ آبرو نایاب گل