سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۷
ترک هستی سالکان در زیر گردن کرده اند مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۵
تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۶
صراحی می زند بانگ اناالحق سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
حرص افزون می شود از مرگ ما افلاک را سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۸
ماه رخسار تو امشب شمع بزم ناله بود نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۲ - قصیدهٔ ساقی نامه
ساقی بیار باده که شد مام روزگار سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
سایه از بی تابیم سیلی زند مهتاب را یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۷
گر زاهد خشک بالمثل تر بودی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۹
آمد بهار و رفتن خود را خبر نداد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
می خورد خون جگر در بزم ما مهمان ما سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
فصل خزان رسید و نشاط و طرب نماند عطار نیشابوری : باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد
شمارهٔ ۲
ای صبح چو امشب تو ز اهلِ حَرَمی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
قبا کشیده به بر قامت بلند تو را فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲
ز اشتیاق تو، جانا، دلم به جان آمد خسرو گلسرخی : خسرو گلسرخی
دشمن و خلق ...
او سوار "آریا – بنز" است سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۹
نه همین تنها مرا چون شمع، آتش قوت کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۲۳
به کف شعله اگر نقد شرر می آید سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۱
آمد خزان نسیم گل و یاسمن نماند رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۱۶ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً مفسّران گفتند: سبب نزول این آیت آن بود که دوازده مرد از دین اسلام برگشتند و مرتدّ شدند، در جمله ایشان حارث بن سوید انصارى بود و طعمة بن ابیرق و عبد اللَّه بن انس بن خطل و غیرهم از مدینه بیرون شدند و بکفّار مکه پیوستند. ربّ العالمین در شأن ایشان این آیت فرستاد: وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً... اسلام اینجا شریعت مصطفى (ص) است. سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۲
فصل خزان رسید به گلشن صدا نماند