مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۷
نیست عجب صف زده، پیش سلیمان پری عطار نیشابوری : آغاز کتاب
فی الحكایة و التمثیل
سائلی در مجمعی بر پای خاست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۳
گویند به بلا ساقون ترکی دو کمان دارد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸۳
ز هر موی تو دل در بند دارم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱۳
من و دیوانه‌خو طفلی ‌که هر جا سر کند بازی سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۱۶
یکی از جمله صالحان به خواب دید پادشاهی را در بهشت و پارسایی در دوزخ پرسید که موجب درجات این چیست و سبب درکات آن که مردم به خلاف این معتقد بودند. ندا آمد که این پادشه بارادت درویشان به بهشت اندرست و این پارسا به تقرب پادشاهان در دوزخ. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۷۲
بی توام در دل شراب ناب می گردد گره اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
در صفت سفر
پدر گفت اگرت ازشدن چـاره نیست فردوسی : منوچهر
بخش ۱۳
چو آمد ز درگاه مهراب شاد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۲
آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد؟ سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۰ - درستایش اتابک مظفرالدین سلجوقشاه
در بهشت گشادند در جهان ناگاه عطار نیشابوری : باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در كار تمام بودن
شمارهٔ ۴۶
پیوسته به دست خود گرفتاری تو سعدی : غزلیات
غزل ۶۳۱
وقت آن آمد که خوش باشد کنار سبزه جوی امام سجاد علیه‌السلام : با ترجمه حسین انصاریان
دعای 12 ) دعا در اعتراف به گناه و توفیق توبه
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِعْتِرَافِ وَ طَلَبِ التَّوْبَةِ إِلَي اللهِ تَعَالَي مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۵
هله نومید نباشی که تو را یار براند واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۰۶
گوشه گیری پیشه کن، گر جمع میخواهی حواس مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲
چون همه عشق روی توست، جمله رضای نفس ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۴۲
حکم نو کن، که شاه دورانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۷۵
از عشق یار نوخط دل زود می گشاید بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۴۳
زخمی به دل از دست نگارین تو دارم