سیف فرغانی : قصاید و قطعات (گزیدهٔ ناقص)
شمارهٔ ۲۲
ای ز لعل لب تو چاشنی قند و شکر سعدی : باب دوم در احسان
حکایت عابد با شوخ دیده
زبان دانی آمد به صاحبدلی واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۱
بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟ امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۸۲
بلا و غم خریدار آمدند از سوی تو بر من مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۳
چند خسپیم صبوح است صلا برخیزیم نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش بدگمانی در قضاوت
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> لَيْسَ مِنَ اَلْعَدْلِ اَلْقَضَاءُ عَلَى اَلثِّقَةِ بِالظَّنِّ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۸۴
در سرانجام عمارت عمر خود باطل مکن مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۲۹
گرنه حذر از غیرت مردان کنمی نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۶۱ - بیرون آمدن اسکندر از ظلمات
بیا ساقی آن می‌که او دلکشست سعدی : غزلیات
غزل ۲۰۱
آن به که نظر باشد و گفتار نباشد اسیری لاهیجی : اسرار الشهود
بخش ۵۶ - حکایت
پیر بغدادی جنید نامدار فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۱۴
دو هفته برآمد برین کارزار عطار نیشابوری : باب سی و هفتم: در صفت خط و خال معشوق
شمارهٔ ۲۱
خال تو که جاودان بدو بتوان دید سعدی : باب پنجم در عشق و جوانی
حکایت شمارهٔ ۱۲
یکی را از علما پرسیدند که یکی با ماه روییست در خلوت نشسته و درها بسته و رقیبان خفته و نفس طالب و شهوت غالب چنان که عرب گوید التّمرُ یانعٌ وَ الناطورُ غیرُ مانع. هیچ باشد که به قوت پرهیزگاری ازو به سلامت بماند؟ گفت اگر از مه رویان به سلامت بماند از بدگویان نماند. قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۴
چشمی که با غبار درت آشنا شود سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۹
بس است، این همه زاهد مکن ادای خنک فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۲
صلای عشق، که ساقی ز لعل خندانش کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۳
من اوصاف حست ندانم کماهی واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۸
دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زتن بیرون صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰۱
ز می پرستی خود لاله برنمی گردد