صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۴
به آهی می‌توان دل را ز مطلبها تهی کردن
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱۵
خواهی حنای پا کن و خواهی نگار دست
ابوعلی عثمانی : باب دوم
بخش ۱۳ - ابوسلیمان عبدالرحمن بن عطیّة الدارانی
و از ایشان بود ابوسلیمان عبدالرحمن بن عطیّة الدارانی از دیهی از دیه های دمشق بود وفات او اندر سنۀ خمس عشر و مأتین بود.
خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۳
ای زیر نقاب مه نموده
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۸
گر دونان را دست عطا می‌بودی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۸
تا جنون انجمن افروز دل خونین است
سیف فرغانی : قصاید و قطعات (گزیدهٔ ناقص)
شمارهٔ ۴۶ - فی نعت نبی اکرم «ص»
به سوی حضرت رسول‌الله
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۴۱
چراغ مسجد از تاریکی میخانه افروزد
صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶
آمد و رفت ز سودائی خود یاد نکرد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۴
دردی که دوای او قضا را نرسد
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۲۳
آثار عشق در دل چون سنگ من نماند
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۶۹
چون آفتاب هر کس روشن ضمیر باشد
رهی معیری : چند قطعه
وطن
زنده باد آن کس که هست از جان هوادار وطن
نهج البلاغه : خطبه ها
الگوى انسان كامل
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> و هي في بيان صفات المتقين </strong>
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۷۷
آدمی‌یی، آدمی‌یی، آدمی
عطار نیشابوری : باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن
شمارهٔ ۲۶
آن چیست مرا از غم و تیمار که نیست
عطار نیشابوری : باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن
شمارهٔ ۲۶
هر لحظه می یی به جان سرمست دهد
ملک‌الشعرای بهار : تصنیفها
بیات اصفهان
این تصنیف را بهار در منفای خود در سال ۱۳۱۲ ساخته و به به اهالی اصفهان اهدا کرده است‌.
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۷۴
قدح پیمای زخمم در هوای آب پیکانی
خیام : گردش دوران [۵۶-۳۵]
رباعی ۵۳
این کهنه رباط را که عالم نام است