حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹
غزل جا مانده اینجا از حزین دلفگار ما صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۲۴
شبنم دو بار بازی بستان نمیخورد قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
هرکجا می گذرد دوست، فغان خواهد بود نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش عقل و ادب و مشورت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> لاَ غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لاَ فَقْرَ كَالْجَهْلِ وَ لاَ مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لاَ ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ نهج البلاغه : حکمت ها
اقسام بردبارى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَكْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ عطار نیشابوری : بخش یازدهم
الحکایه و التمثیل
سفالی را بیارایند زیبا سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
نور شکوه حق ز مقابل رسیده است نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت عمل گرايى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلدَّاعِي بِلاَ عَمَلٍ كَالرَّامِي بِلاَ وَتَرٍ اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۴
ای ز سودای تو در هر گوشهای آواره من جامی : دفتر اول
بخش ۱۱۰ - طبقه ثانی آنکه نیت ایشان اجتناب از آنست که شر ایشان متعدی به غیر شود و هذا ارفع من الاول فان فی الاول سوء الظن بالناس و فی الثانی سؤ الظن بنفسه و سؤ الظن بنفسک اولی لأنک بنفسک اعرف
وان دگر رخت و بار برده به غار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۴۹
هرگز حق صحبت قدیمت نبود امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۱۷ - (حرکت ناصرالدین از لکهنو تی بنگال به سرزمین بیهار):
یافت خبر خسرو مشرق پناه نهج البلاغه : حکمت ها
رابطه تهيدستى و تنهايى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلْغِنَى فِي اَلْغُرْبَةِ وَطَنٌ وَ اَلْفَقْرُ فِي اَلْوَطَنِ غُرْبَةٌ قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۱
ای مست و خراب، لاف مخموری چیست نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش قناعت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلْقَنَاعَةُ مَالٌ لاَ يَنْفَدُ خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۲۵ - در شکر عطای جاریه که پادشاه وقت به او کرده است
خسروا خاقانی عذرا سخن هندوی توست سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹
یارب چه بود آن تیرگی و آن راه دور و نیمشب نهج البلاغه : حکمت ها
ریشه اصلى شهوات
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلْمَالُ مَادَّةُ اَلشَّهَوَاتِ اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵
بر نطع تو اسب شیرکاری گردد مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۵
ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر
شمارهٔ ۱۲۹
غزل جا مانده اینجا از حزین دلفگار ما صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۲۴
شبنم دو بار بازی بستان نمیخورد قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
هرکجا می گذرد دوست، فغان خواهد بود نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش عقل و ادب و مشورت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> لاَ غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لاَ فَقْرَ كَالْجَهْلِ وَ لاَ مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لاَ ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ نهج البلاغه : حکمت ها
اقسام بردبارى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَكْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ عطار نیشابوری : بخش یازدهم
الحکایه و التمثیل
سفالی را بیارایند زیبا سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
نور شکوه حق ز مقابل رسیده است نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت عمل گرايى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلدَّاعِي بِلاَ عَمَلٍ كَالرَّامِي بِلاَ وَتَرٍ اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۴
ای ز سودای تو در هر گوشهای آواره من جامی : دفتر اول
بخش ۱۱۰ - طبقه ثانی آنکه نیت ایشان اجتناب از آنست که شر ایشان متعدی به غیر شود و هذا ارفع من الاول فان فی الاول سوء الظن بالناس و فی الثانی سؤ الظن بنفسه و سؤ الظن بنفسک اولی لأنک بنفسک اعرف
وان دگر رخت و بار برده به غار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۴۹
هرگز حق صحبت قدیمت نبود امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۱۷ - (حرکت ناصرالدین از لکهنو تی بنگال به سرزمین بیهار):
یافت خبر خسرو مشرق پناه نهج البلاغه : حکمت ها
رابطه تهيدستى و تنهايى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلْغِنَى فِي اَلْغُرْبَةِ وَطَنٌ وَ اَلْفَقْرُ فِي اَلْوَطَنِ غُرْبَةٌ قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۱
ای مست و خراب، لاف مخموری چیست نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش قناعت
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلْقَنَاعَةُ مَالٌ لاَ يَنْفَدُ خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۲۵ - در شکر عطای جاریه که پادشاه وقت به او کرده است
خسروا خاقانی عذرا سخن هندوی توست سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹
یارب چه بود آن تیرگی و آن راه دور و نیمشب نهج البلاغه : حکمت ها
ریشه اصلى شهوات
<mark class="format"> وَ قَالَ عليهالسلام </mark> اَلْمَالُ مَادَّةُ اَلشَّهَوَاتِ اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵
بر نطع تو اسب شیرکاری گردد مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۵
ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر