رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
جفاکارا به یاران جز جفا کاری نمی‌دانی
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۲۸ - مژده دادن هاتف غیبی پروانه را
زهی دانای مقصود نهانی
رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵
کی جز تو در دل من دلدار دیگر آید
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۲۹ - زاری شمع از فراق پروانه
بلایی همچو تنهایی نباشد
عطار نیشابوری : دفتر اول
در عیان پسر و اسرار منصور و اجازت از پدرخواستن فرماید
چو منصور این حقیقت راست برگفت
حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹۷
دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۳۰ - بیمار شدن شمع و شکایت کردن از فلک
کسی تا کی ز داغ دل گدازد
حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۵۵
تو پادشاه و من از بندگان درگاهم
حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲
آن ما حی جلالت و حامی دین حق
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۳۱ - آگاهی عنبر و کافور از حال شمع
چو باشد بر دلی از داغ تابی
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴
هجری که به روز غم مبادا دل و دست
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۸۷
ز ناکامی گل از همصحبتان یار می چینم
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۳۲ - گفتن شمع راز خود را به خادمان
چو محرم را نباشد باز گویی
حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۳۵
ز حد گذشت فراق تو ای فرشته خصال
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۳۳ - نصیحت کردن کافور شمع را
شنیدند آن دو تن چون قصه شمع
حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۵۳
روزی که من بداغ غمت از جهان روم
حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹
شه من بدرد عشقت بنواز جان ما را
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۳۴ - خطاب شمع با کافور و استعانت از او
خوش آنکس را که چون شمع دلاویز
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۳۵ - دلجویی و چاره سازی عنبر شمع را
خوشا یاری که یار مبتلاییست
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۳۰
تا بتوانی مدام می باش به ذکر