ملکالشعرای بهار : اشعار محلی
شمارهٔ ۳ - غزل
گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۸ - پذیره شدن فرطورتوش،فرامرز را
چوآگاهی آمد به فرطورتوش سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۷ - خوان هفتم کشتن فرامرز،اژدها را
بیامد به نزدیک نر اژدها سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۵ - خوان سوم کشتن فرامرز،غول را
در این گفتگو بود کز ناگهان سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۴ - خوان دوم کشته شدن گرگان به دست فرامرز
چو خورشید تابید و بی گاه شد سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۳ - خوان اول کشتن فرامرز،شیران را
چو شب،شعر زربفت بر سر کشید قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴
به رنگ و بوی جهانی نه بلکه بهتر از آنی ملکالشعرای بهار : اشعار محلی
شمارهٔ ۲ - غزل
یقین درم اثر امشو بهایهای مو نیست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۱
گرفتار سر زلفت کجا در بند سر باشد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۹
از نسیم گل پریشان گردد اوراق حواس مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱۳
مستم ز خمار عبهر جادویت آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
آنکه با اهل وفا نابسته پیمان بشکند صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۰۵
نام بلبل ز هواداری عشق است بلند ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۶ - بقیه ی قصه گرگ و خر
خر لگد زد بر دهان و بر سرش فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
تا در خم آن گیسو چین و شکن افتاده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۶
از شادی جهان غم دلدار خوشترست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۸۰۶
چون صبح، زیر خیمهٔ دلگیر آسمان جیحون یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۹
کیست آن لعبت مغرور که رعناست زبس رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى:ثَلُ ما یُنْفِقُونَ ملکالشعرای بهار : اشعار محلی
شمارهٔ ۱ - بهشت خدا
اِمْشَوْ دَرِ بِهشتِ خُدا وٰایَهُ پِنْدَرِیٖ
شمارهٔ ۳ - غزل
گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۸ - پذیره شدن فرطورتوش،فرامرز را
چوآگاهی آمد به فرطورتوش سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۷ - خوان هفتم کشتن فرامرز،اژدها را
بیامد به نزدیک نر اژدها سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۵ - خوان سوم کشتن فرامرز،غول را
در این گفتگو بود کز ناگهان سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۴ - خوان دوم کشته شدن گرگان به دست فرامرز
چو خورشید تابید و بی گاه شد سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۶۳ - خوان اول کشتن فرامرز،شیران را
چو شب،شعر زربفت بر سر کشید قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴
به رنگ و بوی جهانی نه بلکه بهتر از آنی ملکالشعرای بهار : اشعار محلی
شمارهٔ ۲ - غزل
یقین درم اثر امشو بهایهای مو نیست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹۱
گرفتار سر زلفت کجا در بند سر باشد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۹
از نسیم گل پریشان گردد اوراق حواس مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱۳
مستم ز خمار عبهر جادویت آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
آنکه با اهل وفا نابسته پیمان بشکند صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۰۵
نام بلبل ز هواداری عشق است بلند ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۶ - بقیه ی قصه گرگ و خر
خر لگد زد بر دهان و بر سرش فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
تا در خم آن گیسو چین و شکن افتاده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۶
از شادی جهان غم دلدار خوشترست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۸۰۶
چون صبح، زیر خیمهٔ دلگیر آسمان جیحون یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۹
کیست آن لعبت مغرور که رعناست زبس رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى:ثَلُ ما یُنْفِقُونَ ملکالشعرای بهار : اشعار محلی
شمارهٔ ۱ - بهشت خدا
اِمْشَوْ دَرِ بِهشتِ خُدا وٰایَهُ پِنْدَرِیٖ