جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵
می کنم در سینه پنهان آه درد آلود را سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۲
ز دوری تو مرا خوشدلی میسر نیست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
بپوش از دیدهٔ نامحرم شهوت عبادت را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
ز بس دیوانگی کردم بیاد روی او شبها جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲
منع نتوان کرد از بی طاقتی سیماب را واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
دلخراشی کرد از بس در شب هجران مرا جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۱
مه من چون دهد عرض صفای پیکر خود را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰
بی طلب آورد مستی دوش دلدار مرا اقبال لاهوری : پیام مشرق
دل من رازدان جسم و جان است
دل من رازدان جسم و جان است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸
دارد همیشه عشق سخن ناتوان مرا امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲۱
مست من چون جرعه نوشی، باده ای بر من بریز جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷
ساخت هر کس از توکل تکیه گاه خویش را سحاب اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۷
برداشت عروس باغ از چهره نقاب بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۳
دلم از موی توآشفته چنان است که بود جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵
ترسم که خراشد تن نازک بدنم را اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۳
یک روز دیار یار بگذارم و رو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۲۱
تو دوش چه خواب دیده‌ای می‌دانی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴
می دهد طرز نگاهت یاد می نوشی مرا جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳
قضا چون باعث ایجاد شد آب و گل ما را فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸
جانا، نظری که ناتوانم