خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۹
ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۳
هر خون که از درون ز دل مبتلا چکد شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۲
این همه رنگهای پر نیرنگ کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۵ - ایضا له
فنون لطف خداوند صدر مجدالملک اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۱۱
در عالم اگر زاهد اگر رهبانند صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۹۴
تیر از فراق شست تو می کرد ناله دوش؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۵۰
نه تخت جم، نه ملک سلیمانم آرزوست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰۲
دل رمیده ملول از سفر نمی گردد جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۱۶ - در اشارت به حسن
نقش سراپردهٔ شاهی‌ست حسن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۷۹
صبح آمد و صحیفه مصقول برکشید مولوی : دفتر سوم
بخش ۴۳ - مهلت دادن موسی علیه‌السلام فرعون را تا ساحران را جمع کند از مداین
گفت امر آمد برو مهلت تو را کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۶
مویت از عنبر تر فرق ندارد مویی هوشنگ ابتهاج (سایه) : دو بیتی ها
صبح آرزو
خوشا صبحی که چون از خواب خیزم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۱۴
ساقیا گر پخته‌ای می خام ده هاتف اصفهانی : ماده تاریخ‌ها
شمارهٔ ۴۴
هزار حیف که از گلشن جهان آخر انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۸
گر جان و دل به دست غم تو ندادمی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۴
دوش چشم خود ز خون دریای گوهر یافتم مولوی : دفتر اول
بخش ۹۸ - در بیان این حدیث کی ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات الا فتعر ضوا لها
گفت پیغامبر که نفحت‌های حق الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۸۵ - گرفتن حضرت عباس طاویه مادیان امام حسن (ع) را از غلام مادر و کشتن او
به میدان درون شه چو او رابدید عطار نیشابوری : باب پنجاهم: در ختم كتاب
شمارهٔ ۷
رفتیم و ز ما زمانه آشفته بماند
شمارهٔ ۳۴۹
ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۳
هر خون که از درون ز دل مبتلا چکد شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۲
این همه رنگهای پر نیرنگ کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۵ - ایضا له
فنون لطف خداوند صدر مجدالملک اوحدالدین کرمانی : الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
شمارهٔ ۱۱
در عالم اگر زاهد اگر رهبانند صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۹۴
تیر از فراق شست تو می کرد ناله دوش؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۵۰
نه تخت جم، نه ملک سلیمانم آرزوست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰۲
دل رمیده ملول از سفر نمی گردد جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۱۶ - در اشارت به حسن
نقش سراپردهٔ شاهی‌ست حسن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۷۹
صبح آمد و صحیفه مصقول برکشید مولوی : دفتر سوم
بخش ۴۳ - مهلت دادن موسی علیه‌السلام فرعون را تا ساحران را جمع کند از مداین
گفت امر آمد برو مهلت تو را کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۶
مویت از عنبر تر فرق ندارد مویی هوشنگ ابتهاج (سایه) : دو بیتی ها
صبح آرزو
خوشا صبحی که چون از خواب خیزم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۱۴
ساقیا گر پخته‌ای می خام ده هاتف اصفهانی : ماده تاریخ‌ها
شمارهٔ ۴۴
هزار حیف که از گلشن جهان آخر انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۸
گر جان و دل به دست غم تو ندادمی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۴
دوش چشم خود ز خون دریای گوهر یافتم مولوی : دفتر اول
بخش ۹۸ - در بیان این حدیث کی ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات الا فتعر ضوا لها
گفت پیغامبر که نفحت‌های حق الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۸۵ - گرفتن حضرت عباس طاویه مادیان امام حسن (ع) را از غلام مادر و کشتن او
به میدان درون شه چو او رابدید عطار نیشابوری : باب پنجاهم: در ختم كتاب
شمارهٔ ۷
رفتیم و ز ما زمانه آشفته بماند
