فردوسی : پادشاهی اشکانیان
بخش ۱۲
چو آگاهی آمد سوی اردوان مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷۴
ریگ ز آب سیر شد من نشدم زهی زهی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۸۱
نمی آید از من دگر بردباری خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۸
خورشید به گل نهفت می‌نتوانم ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۷۰ - شاه حریص ترجمهٔ یکی !ز قطعات فر!نسه
پی چیست این ساز و برگ نبرد؟ رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره‏
۴۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ الآیة.... بزرگ است آن خداوند که در مهربانى یکتاست، و در بنده نوازى بى همتاست، در آزمایش با عطاست، و در ضمانها با وفاست. اگر خوانیمش شنواست، و رنه خوانیم داناست. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۵۶
بوالهوس از خط نظر پوشید زان روی چو ماه امیر پازواری : هشت‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۳۱
شادی گَرْ بوارهْ به افلاکِ گیتی، ایرانشان : کوش‌نامه
بخش ۲۲۱ - اندر فرزندان کنعان: کوش و نمرود
پسر داشت کنعان یکی، کوش نام حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۴
مرا که با رگ جان شاخ مهر پیوندست عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۲
ما در غمت به شادی جان باز ننگریم نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش نيكوكارى
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اِفْعَلُوا اَلْخَيْرَ وَ لاَ تَحْقِرُوا مِنْهُ شَيْئاً فَإِنَّ صَغِيرَهُ كَبِيرٌ وَ قَلِيلَهُ كَثِيرٌ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۶۳
پیش چشمم شد روان گر تشنه دریا شدم رشیدالدین میبدی : ۷۶- سورة الانسان (الدهر)- مکیة
النوبة الثانیة
این سوره هزار و پنجاه و چهار حرفست. دویست و چهل کلمت، سى و یک آیت. عطار نیشابوری : باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا
شمارهٔ ۳۳
از پس منشین یک دم و در پیش مباش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲۹
بیت معمور شد آن خانه که ویران تو شد بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۶۶
به هستی از اثر اعتبار مایه ندارم ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۶۸ - راستی
شنیدم که شاهنشهی نقش بست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۸۰
بر یاد لبت لعل نگین می‌بوسم فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶
گر مونس و همدمی دمی یافتمی