صامت بروجردی : کتاب التضمین و المصائب
شمارهٔ ۱ - کتاب التضمین والمصائب
گفت شاه تشنهکامان بر سر میدان عشق مولوی : ترجیعات
سی و یکم
اگر سوزد درون تو چو عود خام، ای ساقی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹
عشق تو ز سقسین و ز بلغار برآمد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲
عزم آن دارم که امشب نیم مست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۲
منم از جان خود بیزار بیزار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷
زلف را نبود سرانجامی که می باید مرا نهج البلاغه : خطبه ها
علل شكست ملت ها
<strong> و من خطبة له عليهالسلام و قد تواترت عليه الأخبار باستيلاء أصحاب معاوية على البلاد </strong> مولوی : دفتر اول
بخش ۸۵ - صفت اجنحهٔ طیور عقول الهی
قصۀ طوطی جان زین سان بود نهج البلاغه : حکمت ها
تناسب امداد الهى با نياز انسان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> تَنْزِلُ اَلْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ اَلْمَئُونَةِ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۴
مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۰۱
قد تو کجا و قد رعنای قیامت نیر تبریزی : آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۹ - ذکر شهادت سبط مؤتمن حضرت شاهزاده، قاسم بن الحسن علیهما السلام
قاسم آن نوباوۀ باغ حسن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۶
سرنمی پیچم به سنگ بیستون از کار عشق بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۴
چشم من از نظاره ی آن زلف مشگبو میرزاده عشقی : مقطعات
شمارهٔ ۴ - خانه بیگانه!
امان از خویش را بی خانه دیدن اقبال لاهوری : پیام مشرق
خرده (۱۶)
منم که طوف حرم کرده ام بتی به کنار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵
صبح از جان های روشن یاد می آید مرا عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۳۰
عشق آفتابست عقل ذره اگرچه ذره در تاب آفتاب در ظهور آمد اما از کجااو را طاقت آن بود که بخود در پرتو آن نور آید: صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۰۲
پهلو تهی ز ناوک آن دلربا مکن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۴
چون به خاطر آن دو لعل آبدار آید مرا
شمارهٔ ۱ - کتاب التضمین والمصائب
گفت شاه تشنهکامان بر سر میدان عشق مولوی : ترجیعات
سی و یکم
اگر سوزد درون تو چو عود خام، ای ساقی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۹
عشق تو ز سقسین و ز بلغار برآمد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲
عزم آن دارم که امشب نیم مست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۲
منم از جان خود بیزار بیزار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷
زلف را نبود سرانجامی که می باید مرا نهج البلاغه : خطبه ها
علل شكست ملت ها
<strong> و من خطبة له عليهالسلام و قد تواترت عليه الأخبار باستيلاء أصحاب معاوية على البلاد </strong> مولوی : دفتر اول
بخش ۸۵ - صفت اجنحهٔ طیور عقول الهی
قصۀ طوطی جان زین سان بود نهج البلاغه : حکمت ها
تناسب امداد الهى با نياز انسان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> تَنْزِلُ اَلْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ اَلْمَئُونَةِ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۸۴
مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۰۱
قد تو کجا و قد رعنای قیامت نیر تبریزی : آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۹ - ذکر شهادت سبط مؤتمن حضرت شاهزاده، قاسم بن الحسن علیهما السلام
قاسم آن نوباوۀ باغ حسن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۶
سرنمی پیچم به سنگ بیستون از کار عشق بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۴
چشم من از نظاره ی آن زلف مشگبو میرزاده عشقی : مقطعات
شمارهٔ ۴ - خانه بیگانه!
امان از خویش را بی خانه دیدن اقبال لاهوری : پیام مشرق
خرده (۱۶)
منم که طوف حرم کرده ام بتی به کنار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵
صبح از جان های روشن یاد می آید مرا عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۳۰
عشق آفتابست عقل ذره اگرچه ذره در تاب آفتاب در ظهور آمد اما از کجااو را طاقت آن بود که بخود در پرتو آن نور آید: صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۰۲
پهلو تهی ز ناوک آن دلربا مکن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۴
چون به خاطر آن دو لعل آبدار آید مرا
