اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۵
دلبران جمله غلام لب چون نوش تواند
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۴
ایام و‌َرد و موسم عید پیمبرست
عارف قزوینی : تصنیفها
شمارهٔ ۴ - نکنم اگر چاره
نکنم اگر چاره دل هر جائی را
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۶
ای گل از غنچه کی برون آیی
اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۸۲ - الحقیقة
این مردمک دیده سحرگه برخاست
سلیم تهرانی : مثنویات
شمارهٔ ۴ - در قحط سال
ز بس شد فعل بد، غماز چون مشک
فیض کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹
ای فیض بسی موعظه گفتی گفتی
ملا مسیح پانی پتی : رام و سیتا
بخش ۱۰۱ - پادشاهی دادن رام ببیکن را و رفتن در شهر لنکا
چنین گویند روز فتح لنکا
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۳۷
چند در دایره مردم عاقل باشم؟
وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۴۳ - صفت حکاک
حکّاک نظر به سویم افکند
اقبال لاهوری : زبور عجم
تمهید
ز جان خاور آن سوز کهن رفت
میرزاده عشقی : غزلیات و قصاید
شمارهٔ ۳۱ - ماه دندان طلا
هر مراد و آرزوئی، کاندرون قلب ماست
سعدی : غزلیات
غزل ۲۰۸
مرا به عاقبت این شوخ سیمتن بکشد
صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۱۴۹ - سوادالوجه
سوادالوجه فی‌الدارین رازیست
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۵
آن را که نیست وسعت مشرب درین سرا
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۷۴
شیرین تبسمی که مرا راه دین زده است
سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت صبر مردان بر جفا
شنیدم که در خاک وخش از مهان
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۶۲
شکوه اهل دل از خلق نهان می باشد
شاه نعمت‌الله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۶۳
گنج اسم اعظم از ذات و صفات
سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶
خوش دولتی است وصل تو نعمت حیات