اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۴
هر زمان نوعی بچشم اهل حال امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۰
چون وزارت یافت صدر روزگار از شهریار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳۸
نازنینی را رها کن با شهان نازنین خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۱
ماه فرو رفت و آفتاب برآمد امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۱
راز نهان خویش جهان کرد آشکار وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۲۸
از حُبّ علی نمی توان شد منفک سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۳۸ - پاسخ فرامرز با ایرانیان
دلاور چو گفتار ایشان شنید امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۲
پوشیده نیست واقعهٔ تیر شهریار امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۳
چون ز سلطانان گیتی شهریاراست اختیار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱
دل چو دانه، ما مثال آسیا امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۴
حَبَّذا این باغ خرم وین همایون روزگار امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۵
تا گه از جم یادگارست این همایون روزگار امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۶
هر جهانداری که باشد رای او سوی شک‌ار مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۸
ای یازده امهات و نه آب ترکی شیرازی : فصل سوم - سوگواری‌ها
شمارهٔ ۸۱ - شور حسینی
فلک به آل نبی ظلم بی حساب چرا؟ ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۳
دی با رهی ، ای رنگ گل و بوی گلاب امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۷
دل بی‌قرار دارم از آن زلف بی‌قرار واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۱
در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشیدن خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۵
ای روان از شکر تنگ تو شکر تنگ تنگ امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۲۸
تا باد خزان حُلّه برون کرد ز گلزار