عطار نیشابوری : بخش یازدهم
الحکایه و التمثیل
مگر باز سپید شاه برخاست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای بند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۵
ای دل و جان کاملان، گم شده در کمال تو ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۸
همه ناخوانده روی نزد کسان فیاض لاهیجی : قطعات
شمارهٔ ۶ - شاید خطاب به میرزا حبیب‌الله صدر باشد
صدر جهان و عالم جان و سپهر فضل انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳
ای کرده خجل بتان چین را رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۸ - نیز در مدیحه گوید
زهی! از آدم و حوا نگشته چون تویی پیدا ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۹
چند گردی گردم ای خیمهٔ بلند؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۰۵
کعبه جان‌ها تویی، گرد تو آرم طواف شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۰
هر که او عاشق است جان دارد سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۲۵
هر که بی‌مشورت کند تدبیر نهج البلاغه : حکمت ها
رد خواسته طلحه و زبیر
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام وَ قَدْ قَالَ لَهُ طَلْحَةُ وَ اَلزُّبَيْرُ نُبَايِعُكَ عَلَى أَنَّا شُرَكَاؤُكَ فِي هَذَا اَلْأَمْرِ </strong> جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۸
سهل باشد دل گر آن چشم سیه دزدیده است صفای اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - در حکم و معارف و مواعظ
مرد که بر کند دل ز صحبت نادان امیرعلیشیر نوایی : مقطعات
شمارهٔ ۱۸
از عوام تیره پر حرص دنیا دور باش انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸
ز هجران تو جانم می‌برآید رشیدالدین میبدی : ۲۹- سورة العنکبوت- مکّیّة
۳ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما کُنْتَ تَتْلُوا یا محمّد مِنْ قَبْلِهِ، اى من قبل القرآن مِنْ کِتابٍ کتابا، من الکتب وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ، اى و لا تخطّ کتابا بیدک، لانک امّى لا تکتب و لا تقرأ، و کذا صفة النبى (ص) فى التوریة و ذلک فضله. طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۸۷
از عقده های زلف بتان شانه نگذرد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۶۶ - در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین گوید
کاشکی کردمی از عشق حذر سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
سرو سهی که کارش بالا بود همیشه
الحکایه و التمثیل
مگر باز سپید شاه برخاست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای بند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۵
ای دل و جان کاملان، گم شده در کمال تو ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۸
همه ناخوانده روی نزد کسان فیاض لاهیجی : قطعات
شمارهٔ ۶ - شاید خطاب به میرزا حبیب‌الله صدر باشد
صدر جهان و عالم جان و سپهر فضل انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳
ای کرده خجل بتان چین را رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۸ - نیز در مدیحه گوید
زهی! از آدم و حوا نگشته چون تویی پیدا ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۹
چند گردی گردم ای خیمهٔ بلند؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۰۵
کعبه جان‌ها تویی، گرد تو آرم طواف شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۰
هر که او عاشق است جان دارد سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۲۵
هر که بی‌مشورت کند تدبیر نهج البلاغه : حکمت ها
رد خواسته طلحه و زبیر
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام وَ قَدْ قَالَ لَهُ طَلْحَةُ وَ اَلزُّبَيْرُ نُبَايِعُكَ عَلَى أَنَّا شُرَكَاؤُكَ فِي هَذَا اَلْأَمْرِ </strong> جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۸
سهل باشد دل گر آن چشم سیه دزدیده است صفای اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - در حکم و معارف و مواعظ
مرد که بر کند دل ز صحبت نادان امیرعلیشیر نوایی : مقطعات
شمارهٔ ۱۸
از عوام تیره پر حرص دنیا دور باش انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸
ز هجران تو جانم می‌برآید رشیدالدین میبدی : ۲۹- سورة العنکبوت- مکّیّة
۳ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما کُنْتَ تَتْلُوا یا محمّد مِنْ قَبْلِهِ، اى من قبل القرآن مِنْ کِتابٍ کتابا، من الکتب وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ، اى و لا تخطّ کتابا بیدک، لانک امّى لا تکتب و لا تقرأ، و کذا صفة النبى (ص) فى التوریة و ذلک فضله. طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۸۷
از عقده های زلف بتان شانه نگذرد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۶۶ - در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین گوید
کاشکی کردمی از عشق حذر سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
سرو سهی که کارش بالا بود همیشه
