مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۱ - مدافعهٔ امرا آن حجت را به شبههٔ جبریانه و جواب دادن شاه ایشان را
پس بگفتند آن امیران کین فنی‌ست وحشی بافقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲ - در ستایش علی«ع»
زلف پیش پای او بر خاک می‌ساید جبین صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۳
سایهٔ بال هما خواب گران می‌آرد مولوی : دفتر ششم
بخش ۸۸ - لابه کردن موش مر چغز را کی بهانه میندیش و در نسیه مینداز انجاح این حاجت مرا کی فی التاخیر آفات و الصوفی ابن الوقت و ابن دست از دامن پدر باز ندارد و اب مشفق صوفی کی وقتست او را بنگرش به فردا محتاج نگرداند چندانش مستغرق دارد در گلزار سریع الحسابی خویش نه چون عوام منتظر مستقبل نباشد نهری باشد نه دهری کی لا صباح عند الله و لا مساء ماضی و مستقبل و ازل و ابد آنجا نباشد آدم سابق و دجال مسبوق نباشد کی این رسوم در خطهٔ عقل جز وی است و روح حیوانی در عالم لا مکان و لا زمان این رسوم نباشد پس او ابن وقتیست کی لا یفهم منه الا نفی تفرقة الا زمنة چنانک از الله واحد فهم شود نفی دوی نی حقیقت واحدی
صوفی‌یی را گفت خواجه‌ی سیم پاش صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۴
بیخودان، از جستجو در وصل فارغ نیستند امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۷
صد زره دارد ز سنبل بر گل آن شیرین پسر صامت بروجردی : کتاب المراثی و المصائب
شمارهٔ ۷۶ - مرثیهٔ دیگر
ز بس که چرخ جفا کار و زشت‌کردار است وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۲۲
جانان نظری کو ز وفا داشت ندارد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۵
مرا ز خضر طریقت نصیحتی یاد است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۵۱
دل آب کند برق جلالی که تو داری غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
نیست وقتی که به ما کاهشی از غم نرسد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹ - حراج عشق
چو بستی در بروی من به کوی صبر رو کردم عطار نیشابوری : بیان وادی حیرت
نومریدی که پیر خود را به خواب دید
نو مریدی بود دل چون آفتاب صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۶
چاه این بادیه از نقش قدم بیشتر است پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
جوجهٔ نافرمان
گفت با جوجه مرغکی هشیار جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۸
سایه سرو بلندش گر به ما می افکند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۰۳
ناگاه درافتادم زان قصر و سراپرده صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۷
چو غنچه دست و رخی تازه کن به شبنم اشک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۴۴
مرا پاس ادب زان آستان مهجور می دارد نصرالله منشی : باب النابل و اللبوة
بخش ۲ - افسانهٔ شیر و مرد تیرانداز
آورده‌اند که شیری ماده با دو بچه در بیشه ای وطن داشت.
بخش ۱۱ - مدافعهٔ امرا آن حجت را به شبههٔ جبریانه و جواب دادن شاه ایشان را
پس بگفتند آن امیران کین فنی‌ست وحشی بافقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲ - در ستایش علی«ع»
زلف پیش پای او بر خاک می‌ساید جبین صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۳
سایهٔ بال هما خواب گران می‌آرد مولوی : دفتر ششم
بخش ۸۸ - لابه کردن موش مر چغز را کی بهانه میندیش و در نسیه مینداز انجاح این حاجت مرا کی فی التاخیر آفات و الصوفی ابن الوقت و ابن دست از دامن پدر باز ندارد و اب مشفق صوفی کی وقتست او را بنگرش به فردا محتاج نگرداند چندانش مستغرق دارد در گلزار سریع الحسابی خویش نه چون عوام منتظر مستقبل نباشد نهری باشد نه دهری کی لا صباح عند الله و لا مساء ماضی و مستقبل و ازل و ابد آنجا نباشد آدم سابق و دجال مسبوق نباشد کی این رسوم در خطهٔ عقل جز وی است و روح حیوانی در عالم لا مکان و لا زمان این رسوم نباشد پس او ابن وقتیست کی لا یفهم منه الا نفی تفرقة الا زمنة چنانک از الله واحد فهم شود نفی دوی نی حقیقت واحدی
صوفی‌یی را گفت خواجه‌ی سیم پاش صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۴
بیخودان، از جستجو در وصل فارغ نیستند امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۷
صد زره دارد ز سنبل بر گل آن شیرین پسر صامت بروجردی : کتاب المراثی و المصائب
شمارهٔ ۷۶ - مرثیهٔ دیگر
ز بس که چرخ جفا کار و زشت‌کردار است وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۲۲
جانان نظری کو ز وفا داشت ندارد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۵
مرا ز خضر طریقت نصیحتی یاد است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۵۱
دل آب کند برق جلالی که تو داری غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
نیست وقتی که به ما کاهشی از غم نرسد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹ - حراج عشق
چو بستی در بروی من به کوی صبر رو کردم عطار نیشابوری : بیان وادی حیرت
نومریدی که پیر خود را به خواب دید
نو مریدی بود دل چون آفتاب صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۶
چاه این بادیه از نقش قدم بیشتر است پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
جوجهٔ نافرمان
گفت با جوجه مرغکی هشیار جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۸
سایه سرو بلندش گر به ما می افکند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۰۳
ناگاه درافتادم زان قصر و سراپرده صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۷
چو غنچه دست و رخی تازه کن به شبنم اشک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۴۴
مرا پاس ادب زان آستان مهجور می دارد نصرالله منشی : باب النابل و اللبوة
بخش ۲ - افسانهٔ شیر و مرد تیرانداز
آورده‌اند که شیری ماده با دو بچه در بیشه ای وطن داشت.
