فریدون مشیری : از دیار آتشی
نقش
نقش پایی مانده بود از من، به ساحل، چند جا
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۲۶
چه دانی تو که در باطن، چه شاهی همنشین دارم؟
قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۵
جلایر قرض او بی حد و مر، شد
آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
گدایان را، هوای بزم سلطانی و، سلطانان
صامت بروجردی : کتاب الروایات و المصائب
شمارهٔ ۱۳ - در وفات حضرت یوسف(ع)
چنین ز بغض کتب شد روایتی تحقیق
صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
بتی کو عزم دوری داشت با من با منست امشب
سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
ایکه قدرت صد چو گردون آورد
لالایی ها : بخش اول
لالا خورشید خوابیده
لالا خورشید خوابیده
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶
بر لبم همچو جرس خنده فغان می گردد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۰۱
به توبه راهنمون گشت باده نابم
فرخی سیستانی : قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید
شمارهٔ ۲۵ - همو راست
نوبهارآمدو بشکفت بیکبار جهان
منوچهری دامغانی : رباعیات
قطعه دوبیتی
هست ایام عید و فصل بهار
رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۱ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «بِسْمِ اللَّهِ» بنام خداوند، «الرَّحْمنِ» فراخ بخشایش «الرَّحِیمِ» مهربان.
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۴۵
هر چه می‌کرد با ضعیفان دزد
خیام : هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]
رباعی ۹۷
* ساقی غمِ من بلند‌آوازه شده‌است،
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۷۵
درین دو هفته که زاینده رود سرشارست
ترکی شیرازی : فصل اول - لطیفه‌نگاری‌ها
شمارهٔ ۱۰۸ - زلف عنبرین
ای رخت چون ماه تابان! وی خطت چون مشک چین
عطار نیشابوری : دفتر دوم
پرسش از بایزید بسطامی که حق را کجا توان دید (ادامه)
خدا کن بود او در بود خود باز
طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶
گفتی از جور فراقت چه بمن می گذرد
سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲
بوی زلف او دماغ جان معطر می‌کند