فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۵
دشمن پی دشمنی کمر می بندد
خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۸
نام تو چون بر زبان می‌آیدم
فخرالدین عراقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ - ایضاله
فرستاد دریای فضل و هنر
نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۷۹
این گل گلشن دل یا رخ دلدار منست
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
بی زبانی روز محشر عذرخواه ما بس است
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۵
مستم از بادهٔ مهر تو، مرا مست مهل
عطار نیشابوری : باب چهل و سوم: در صفت دردمندی عاشق
شمارهٔ ۱۱
بیم است که نُه پردهٔ گردون سحری
اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۲
ای دل بکوی نیستی چون خاک پست و خوار باش
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۹
امیر گنه: مه خاطرْ اوُنوَختْ بَوِّه جَمْ
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۶۸
از حسن خلق رتبه همت زیاده نیست
فریدون مشیری : بهار را باورکن
ای همیشه خوب
ماهیِ همیشه تشنه ام
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۵۳
به سرخی می زند چون مشک خط عنبرافشانش
سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۱۶
نصیحت از دشمن پذیرفتن خطاست ولیکن شنیدن رواست تا به خلاف آن کار کنی که آن عین صوابست
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹
آن سیه چهره که خلقی نگرانند او را
عطار نیشابوری : دفتر دوم
در نشانی دادن جوهر حقیقت فرماید
حقیقت جوهری اندر تو پیداست
رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
گلعذاران نگار من نگرید
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴
پُرست یاد تو در کنج دیده و دل ما
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸۷
ای جان و جهان توام پناهی
انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳
در دست غم یار دلارام بماندم
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲
گر کرم در طبع نبود باده اش پیدا کند