جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹۷
نمی یابم به درد دل دوایی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵۴
بر سر کوی تو افغان چه کنم گر نکنم حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۳
دنیا طلب دنی، به دنیا ارزد غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
دل اسباب طرب گم کرده در بند غم نان شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۱
ازان دو سلسله عنبرین گره بگشا رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۵ - در مدح خاقان کمال الدین محمود
سپهر ملک عجم ، آفتاب دین عرب امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۷۷
ای آفتاب شاهی تخت آسمان توست قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۹
این شناسی که: از آن شهر و دیار آمده ای سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
باز آمد ای بخت همایون به سعادت سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - مطایبه
قصه ملک سلیمان دی بخواندم در سیر صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۵۷
چنان کز بهر آتش، سنگ و آهن را زنی برهم ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت پانزدهم - کبر و تفاوت آن با عجب
و آن عبارت است از حالتی که آدمی خود را بالاتر از دیگری ببیند و اعتقاد برتری خود را بر غیر داشته باشد و فرق این با عجب، آن است که آدمی خود را شخصی داند، و خود پسند باشد، اگر چه پای کسی دیگر در میان نباشد، ولی در کبر، باید پای غیر نیز در میان آید تا خود را از آن برتر داند و بالاتر بیند و این کبر، صفتی است در نفس و باطن و از برای این صفت، در ظاهر، آثار و ثمرات چندی است که اظهار آن آثار را تکبر گویند . جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۶
دیگر دلم از دست تو فریاد زنانست فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
ای زتو خرّم دل آباد ما یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۵ - به یکی از بزرگان نوشته
فدای وجودت شوم، دستخط مبارک افسر مباهات گشت سپاس عاطفت های ملوکانه تقدیم افتاد. آنچه کرده وگفته اند محض عنایت و چاکر نوازی است. یکسال افزون شد تا معاندین از غلاف برآمده اند و آغاز خلاف کرده، کار به مصاف رسید، چون من جمیع الجهات از بی حسابی و کج پلاسی مبرا بودیم و هر نوع بی اندامی و گزاف و کاوش و خرابی روی داد از جانب خصمای ولایت بود، و با وجود امکان چاره و دفع مشاجرت صبر کردم و حقیقت وقایع را به مهر علما و مقدسین استشهاد کرده به سرکار نایب الحکومه و خدام اجل امجد اکرم امیر بر حق و سردار مطلق فرستادم، و منتظر که انصاف ایشان رفع تعدی بدخواه خواهد کرد. رهی معیری : چند قطعه
گوهر یکتا
فتاد گوهر یکتای من به دست رقیب کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۱۱۳ - ایضا له
ای صدر روزگار به عهد تو روزگار نظام قاری : فهلویات
شمارهٔ ۲
نبوت البسه قدرش او وکه اطعمه من عطار نیشابوری : بخش دهم
حكایت
آن یکی دیوانهٔ عالی مقام
شمارهٔ ۱۳۹۷
نمی یابم به درد دل دوایی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵۴
بر سر کوی تو افغان چه کنم گر نکنم حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۳
دنیا طلب دنی، به دنیا ارزد غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
دل اسباب طرب گم کرده در بند غم نان شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۱
ازان دو سلسله عنبرین گره بگشا رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۵ - در مدح خاقان کمال الدین محمود
سپهر ملک عجم ، آفتاب دین عرب امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۷۷
ای آفتاب شاهی تخت آسمان توست قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۹
این شناسی که: از آن شهر و دیار آمده ای سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
باز آمد ای بخت همایون به سعادت سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - مطایبه
قصه ملک سلیمان دی بخواندم در سیر صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
ای بشر چیست بغیر از تو که ان آن تو نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۵۷
چنان کز بهر آتش، سنگ و آهن را زنی برهم ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت پانزدهم - کبر و تفاوت آن با عجب
و آن عبارت است از حالتی که آدمی خود را بالاتر از دیگری ببیند و اعتقاد برتری خود را بر غیر داشته باشد و فرق این با عجب، آن است که آدمی خود را شخصی داند، و خود پسند باشد، اگر چه پای کسی دیگر در میان نباشد، ولی در کبر، باید پای غیر نیز در میان آید تا خود را از آن برتر داند و بالاتر بیند و این کبر، صفتی است در نفس و باطن و از برای این صفت، در ظاهر، آثار و ثمرات چندی است که اظهار آن آثار را تکبر گویند . جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۶
دیگر دلم از دست تو فریاد زنانست فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
ای زتو خرّم دل آباد ما یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۵ - به یکی از بزرگان نوشته
فدای وجودت شوم، دستخط مبارک افسر مباهات گشت سپاس عاطفت های ملوکانه تقدیم افتاد. آنچه کرده وگفته اند محض عنایت و چاکر نوازی است. یکسال افزون شد تا معاندین از غلاف برآمده اند و آغاز خلاف کرده، کار به مصاف رسید، چون من جمیع الجهات از بی حسابی و کج پلاسی مبرا بودیم و هر نوع بی اندامی و گزاف و کاوش و خرابی روی داد از جانب خصمای ولایت بود، و با وجود امکان چاره و دفع مشاجرت صبر کردم و حقیقت وقایع را به مهر علما و مقدسین استشهاد کرده به سرکار نایب الحکومه و خدام اجل امجد اکرم امیر بر حق و سردار مطلق فرستادم، و منتظر که انصاف ایشان رفع تعدی بدخواه خواهد کرد. رهی معیری : چند قطعه
گوهر یکتا
فتاد گوهر یکتای من به دست رقیب کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۱۱۳ - ایضا له
ای صدر روزگار به عهد تو روزگار نظام قاری : فهلویات
شمارهٔ ۲
نبوت البسه قدرش او وکه اطعمه من عطار نیشابوری : بخش دهم
حكایت
آن یکی دیوانهٔ عالی مقام
