نهج البلاغه : حکمت ها
اهمیت برآوردن حاجت مردم
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام لِكُمَيْلِ بْنِ زِيَادٍ اَلنَّخَعِيِّ </strong> يَا كُمَيْلُ مُرْ أَهْلَكَ أَنْ يَرُوحُوا فِي كَسْبِ اَلْمَكَارِمِ وَ يُدْلِجُوا فِي حَاجَةِ مَنْ هُوَ نَائِمٌ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷۲
آن گنج خفی در دل ویرانه زند موج مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۲۶
هر که ز حور پرسدت رخ بنما که هم چنین ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت مرغ پیر که به دام افتاد
خواندم اندر حدیث « کنفوسیوس» قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۶
ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
به پیری، از چه رو می افگنی کار جوانی را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۴۴
به خون غلطد چمن از ناله دردآشنای من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۵۳
ما به چشم انجم و افلاک خار افشانده ایم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۳۸
ترا که گفت وطن زیر چراغ اخضر کن؟ شمس مغربی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
گاه گاه به نفس خویش در پیچم من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۲۸
ز چهره تو بهشت آب و تاب بردارد هجویری : بابٌ ذکر ائمّتهم مِنْ أتباعِ التّابعین
۵۲- ابوالعبّاس احمدبن محمّد بن سهل الأَدَمی، رضی اللّه عنه
و منهم: شیخ ظرفا، و قدوهٔ اهل صفا، ابوالعباس احمدبن محمد بن سهل الأَدَمی، رضی اللّه عنه ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان حبس مرد حکیم
یار جست از حکیم زندانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷۲
دیده ما سیر چشمان شان دنیا بشکند فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
نه سامان سفر باشد نه سودای حضر ما را عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۶
آنها که در حقیقت اسرار میروند صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۷۲
شکر توام ز تیغ زبان موج میزند صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۳۴
ز ابرو یک سر و گردن بلند افتاده مژگانش نهج البلاغه : نامه ها
نيايش هنگام رویارویی با دشمن
<strong> و من دعاء له عليهالسلام كان عليهالسلام يقول إذا لقي العدو محاربا </strong> اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ مُدَّتِ اَلْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ وَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُنْضِيَتِ اَلْأَبْدَانُ امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰۵
از چشم تو که هست ز تو جان شکارتر
اهمیت برآوردن حاجت مردم
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام لِكُمَيْلِ بْنِ زِيَادٍ اَلنَّخَعِيِّ </strong> يَا كُمَيْلُ مُرْ أَهْلَكَ أَنْ يَرُوحُوا فِي كَسْبِ اَلْمَكَارِمِ وَ يُدْلِجُوا فِي حَاجَةِ مَنْ هُوَ نَائِمٌ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷۲
آن گنج خفی در دل ویرانه زند موج مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۲۶
هر که ز حور پرسدت رخ بنما که هم چنین ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت مرغ پیر که به دام افتاد
خواندم اندر حدیث « کنفوسیوس» قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۶
ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
به پیری، از چه رو می افگنی کار جوانی را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۴۴
به خون غلطد چمن از ناله دردآشنای من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۵۳
ما به چشم انجم و افلاک خار افشانده ایم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۳۸
ترا که گفت وطن زیر چراغ اخضر کن؟ شمس مغربی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
گاه گاه به نفس خویش در پیچم من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۲۸
ز چهره تو بهشت آب و تاب بردارد هجویری : بابٌ ذکر ائمّتهم مِنْ أتباعِ التّابعین
۵۲- ابوالعبّاس احمدبن محمّد بن سهل الأَدَمی، رضی اللّه عنه
و منهم: شیخ ظرفا، و قدوهٔ اهل صفا، ابوالعباس احمدبن محمد بن سهل الأَدَمی، رضی اللّه عنه ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان حبس مرد حکیم
یار جست از حکیم زندانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷۲
دیده ما سیر چشمان شان دنیا بشکند فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
نه سامان سفر باشد نه سودای حضر ما را عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۶
آنها که در حقیقت اسرار میروند صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۷۲
شکر توام ز تیغ زبان موج میزند صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۳۴
ز ابرو یک سر و گردن بلند افتاده مژگانش نهج البلاغه : نامه ها
نيايش هنگام رویارویی با دشمن
<strong> و من دعاء له عليهالسلام كان عليهالسلام يقول إذا لقي العدو محاربا </strong> اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ مُدَّتِ اَلْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ وَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُنْضِيَتِ اَلْأَبْدَانُ امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰۵
از چشم تو که هست ز تو جان شکارتر