ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴
زیار شکوه عاشق به کفر نزدیک است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲
خدایا درپذیر این نعره مستانه ما را
اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
یکی از حجرهٔ خلوت برونی
یکی از حجرهٔ خلوت برونی
هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
چند پنهان کنم افسانه هجران از تو؟
سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۶۰ - امامزاده صابونی
فرزند من نبیره میمونی
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۳
آن به ز بتان گوی لطافت به ذقن
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۱
نهال دولتم را گل بر آمد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۱
ندارد بحر و کان سرمایه دست و دل ما را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۴
گرانی می‌کند بر خاطرش یادم، نمی‌دانم
جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
مرغ دل سرگشته هوایی دارد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۰
نگردید آتشین رخساره ای فریادرس ما را
سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹
ای کرده همه بدی به جایم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۹
اگر چه نیست غیر از کوه غم فریادرس ما را
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴
دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۴۲
در قلزمی که ابر کرم موج می‌زند
نصرالله منشی : ابتدای کلیله و دمنه، و هو من کلام بزرجمهر البختکان
بخش ۱۰
و هرگاه حوادث بعاقل محیط شود باید که در پناه صواب دود و برخطا اصرار ننماید و آن را ثبات عزم و حسن عهد نام نکند. چه هرکه بی راهبر بعمیا در راه جهول رود و از راه راست و شارع عام دور افتد هرچند پیشتر رود بگم راهی نزدیک تر باشد. و اگر خار در چشم متهور مستبد افتد، در بیرون آوردن آن غفلت ورزد و آن را خوار دارد و بر سری چشم می‌مالد، بی شبهت کور شود.
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۴۱
ای ساقی جان که سرده ایامی
اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۵۲
شک نیست از آنجا که طریق خرد است
افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۸
از جان بگسل، صحبت جانانه به دست آر
مشتاق اصفهانی : ترجیعات
شمارهٔ ۲
بازم زده عنبرین کندی