عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۵۷
در ملک دو کون پادشاهی میکن
مفاتیح الجنان : زیارت امام على نقى و امام حسن عسکرى (ع)
سید محمد فرزند حضرت امام على نقى (ع)
 امام زاده سید محمّد، فرزند حضرت هادی(علیه السلام) را در نزدیکی قریه بلد، یک منزلی سامره، مزاری است مشهور و به جلالت مقام و بروز کرامات معروف، عموم مردم به زیارتش مشرّف می شوند و نذرها و هدایای بسیار به آنجا می برند و حاجات می طلبند و تمامی اعراب آن حدود، از او بیم دارند و حساب می برند.
افسر کرمانی : قصاید
شمارهٔ ۴۱ - زنده جاوید
برده ز جان ها قرار زلف دلاویز یار
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۷۳
از گرانان هر که چون عنقا گرانجانی کشید
مفاتیح الجنان : زیارت امام على نقى و امام حسن عسکرى (ع)
زیارت والده امام قائم (ع)
[پس از زیارت امام عسکری] ملکه دنیا و آخرت، مادر بزرگوار امام قائم(علیه السلام) را که قبرش پشت ضریح مولایمان امام عسکری(علیه السلام) است زیارت کن و در زیارت آن بزرگ بانو بگو:
اشعار ترانه‌های سیاوش قمیشی : خواب بارون
از ماست که بر ماست
یه دشت سر سبز یه رود پر آب
مفاتیح الجنان : زیارت امام على نقى و امام حسن عسکرى (ع)
جلالت سید حسین فرزند امام هادى (ع)
نویسنده گوید: معروف است که در کنار قبر عسکریین قبور عدّه ای از سادات عظام است که از جمله آن ها حسین پسر حضرت امام هادی(علیه السلام) است.
افسر کرمانی : قصاید
شمارهٔ ۴۲ - عروس گلزار
باز پیرانه سر از باد بهار
افسر کرمانی : قصاید
شمارهٔ ۴۳ - در سوگ همسر خود
کنون که عهد ربیع است و روزگار بهار
افسر کرمانی : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - صبح صادق
داد دیگر بار زیور باغ را ابر بهار
مفاتیح الجنان : اعمال ماه ربیع الاول
اعمال شب اول ماه ربیع الاول
سال سیزدهم بعثت، مبدأ هجرت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) از مکه معظّمه به مدینه منوّره بود و در آن شب ایشان در غار ثور پنهان شدند و حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برای فدا کردن جان خود به جای آن حضرت خوابید و از شمشیرهای قبایل مشرکین پروا نکرد و برتری خود و مواسات و برادری خویش را با رسول خدا(صلی الله علیه وآله) به تمام جهانیان آشکار ساخت و آیه کریمه: «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ؛ و از مردم کسی [چون علی بن ابی طالب علیه السلام] است که جانش را برای به دست آوردن خشنودی خدا می فروشد.» در شأن ایشان نازل شد.
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۸۹
موئی که فلک حریف نازش نشده است
مفاتیح الجنان : اعمال ماه ربیع الاول
اعمال روز اول ماه ربیع الاول
علما فرموده اند: برای شکر نعمت سلامتی رسول خدا و امیرالمؤمنین(صلوات الله علیهما)، مستحب است روزه بگیرند و زیارت آن دو بزرگوار در این روز بسیار مناسب است؛ سید در کتاب «اقبال» برای این روز دعایی روایت فرموده [است].
افسر کرمانی : قصاید
شمارهٔ ۴۵ - خیمه سیمگون
وقت آن شد که دگر در گلزار
مفاتیح الجنان : اعمال ماه ربیع الاول
اعمال روز دوازدهم ماه ربیع الاول
به قول جناب کلینی و مسعودی و مشهور بین عامّه، ولادت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در این روز بوده است و در آن دو رکعت نماز مستحب که در رکعت اول پس از سوره «حَمد» «سه مرتبه» سوره «قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ» و در رکعت دوم «سه مرتبه» سوره «توحید» خوانده می شود.
مفاتیح الجنان : اعمال ماه ربیع الاول
اعمال روز هشتم ماه ربیع الاول
سال دویست وشصت شهادت حضرت عسکری(علیه السلام) اتّفاق افتاد و حضرت صاحب الامر(صلوات الله علیه) به منصب جلیل امامت نائل گردید، زیارت این دو بزرگوار در این روز بسیار مناسب است.
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۰۷
بیخود باشی هزار رحمت بینی
مفاتیح الجنان : اعمال ماه ربیع الاول
اعمال روز نهم ماه ربیع الاول
روز عید بزرگ است و روز عید بقر است و برای آن شرح مفصلی است که در جای خود ذکر شده. در روایتی آمده: هرکه در این روز چیزی انفاق کند، گناهانش آمرزیده می شود؛ و گفته اند: در این روز مستحب است: خوراندن غذا به برادران مؤمن و خشنود گرداندن ایشان و توسعه دادن در نفقه بر اهل و عیال و پوشیدن جامه های نو و شکر و عبادت حق تعالی.
مفاتیح الجنان : اعمال ماه ربیع الاول
اعمال روز هفدهم ماه ربیع الاول
بنا بر مشهور بین علمای امامیه، روز ولادت با سعادت حضرت خاتم انبیا محمّدبن عبدالله(صلی الله علیه وآله) است و معروف است که ولادت با سعادتش در مکه معظمه، در خانه خود آن حضرت، در روز جمعه هنگام طلوع فجر در عام الفیل در ایام سلطنت انوشیروان بود [مرحوم حاج شیخ عباس (ره) در متن کتاب از انوشیروان به عنوان انوشیروان عادل یاد کرده و در حاشیه آن توجیهی را در رابطه با عدالت او از مجلسی اول نقل کرده است، ولی با مراجعه به کتب تاریخی به ویژه شاهنامه فردوسی این معنا به دست می آید که انوشیروان آتش پرست از متکبران و ستمگران به ملت ایران بوده و در سه روز صد هزار نفر از مخالفان ستمکاری هایش را به وضع فجیعی کشت از این جهت، از آوردن کلمه عادل خودداری کردم و توجیه مجلسی اول را هم مردود می دانم. انصاریان.]
مفاتیح الجنان : اعمال ماه ربیع الاول
روز چهاردهم ماه ربیع الاول
در سال شصت وچهار یزید بن معاویه به سوی درکات دوزخ شتافت؛ در کتاب «اَخبارُ الدُّوَلِ» آمده است که یزید به بیماری «ذاتُ الجَنبِ» در منطقه حوران از دنیا رفت، جنازه پلیدش را به دمشق آوردند و در باب صغیر به خاک سپردند و محل قبرش هم اکنون محل انباشتن زباله است، سن او در زمان مرگ سی وهفت سال بود و سه سال و نه ماه حکومت کرد؛ انتهی.