مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۷۲
شهری زن و مرد در رخت می‌نگرند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۶
کس در پی آزار دل افکار مباد
باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۲
دل مغز حقیقت است و تن پوست، ببین
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۷۸
کوی عشق است این که در هر گام صد عاقل گم است
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۷
هرچه بخشد خدا به ما بخشد
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
چند در مسجد و در صومعه غارت کردند
بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۴
همه شب دارم از دل باده ی نابی که من دانم
اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
درین بتخانه دل با کس نبستم
درین بتخانه دل با کس نبستم
خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲
رنجور عشق را سر ناز طبیب نیست
حیدر شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵ - و له
آن بت که چشم مستش دلها همی رباید
رشیدالدین میبدی : ۴۶- سورة الاحقاف‏
۱ - النوبة الاولى
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۱
یاری بگزین کز تو جدایی نکند
عطار نیشابوری : خسرونامه
در فضیلت امام شافعی
کسی کو ابن عمّ مصطفی بود
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹
خدمت شمس حق و دین یادگارت ساقیا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۳
صد کاسه خون اگر چه کشیدم درین چمن
سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۰
خنک صبا که ز زلفش، خلاص یافت نفسی
اهلی شیرازی : صنف اول که تاج است و پیش بر است
برگ دوم وزیر تاج است
ای کز مه نو رکاب رخش تو بود
فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۲
دل که پنهان است شوق لعل محبوبان درو
اوحدالدین کرمانی : اشعار و قطعات پراکندهٔ دیگر
شمارهٔ ۶
بر زمین آن درخت چیست که او
سید حسن غزنوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴
ای همچو ماه پیشرو لشکر آمده