صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۳۸
خاک شو خاک ازان پیش که بر باد روی سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - تنبیه و موعظت
روزی که زیر خاک تن ما نهان شود عطار نیشابوری : باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق
شمارهٔ ۲۴
در عشق تو سوختم چه میسازی تو اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۳
آنشمع دمی ز چشم روشن نرود عطار نیشابوری : بخش بیستم
الحکایه و التمثیل
شنودم من که موشی در بیابان اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۳
رسوایی ما ز تنگدستی خیزد ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۴۹
مژده ای دل که ز ره قافله داد آمد اهلی شیرازی : قصاید
شمارهٔ ۶۸ - در مدح گوید
کهن داغ جگر را تازهمیسازد مگر لاله واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۴
مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۲
تا تیغ بر استخوان ز جورت نرسید حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷
ز بیگانه پرداخت بوم و برم را سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۱۵
گنجینهٔ ما سینهٔ [افگار] بس است ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۰
جواب نامه ام از نزد دوست دیر آمد ملا احمد نراقی : باب چهارم
آداب میهمان
و از برای مهمان نیز آدابی است چند از آن جمله اینکه دعوت برادر مومن را به میهمانی اجابت کند و فرق میان غنی و فقیر نگذارد بلکه به فقیر زودتر وعده دهد و بعد مسافت، مانع وعده دادن او نشود، مگر اینکه بسیار دور باشد. ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۵۱
تا خاتم فیروزه مرا یار فرستاد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۰
عاشق نه که از می دل راحت دارد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۵
خلق‌های خوب تو پیشت دود بعد از وفات کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۸
ای به از گل بر سر احباب خاک خواریت اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۹
اهلی که ز سودای بتان سود ندید نجم‌الدین رازی : باب سیم
فصل نهم
قال الله تعالی: «قال له موسی هل اتبعک علی ان تعلمنی مما علمت رشدا» و قال انبی صلی‌الله علیه‌و سلم: «الشیخ فی قومه کالنبی فی امته».