آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۵ - هو القصیده در مدح میرزا احمد
شد مه روزه و، خلقی چو هلال؛ آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۶ - در مدح اسماعیل شاه خلیفه سلطانی
دوشم، از خواب بود چشم کحیل؛ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
چشم او از دست نرگس، جام مخموری گرفت آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۷ - در مدح صباحی
چون انجمن سپهر از انجم ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۴ - گواه سخنوری
آمد، چو دو نیمه برفت از شب لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۹۲ - به شاهد لغت افراشته، بمعنی بلند کرده و انباشته
دل از حرص و از کینه انباشته سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۷
بی سبب مردم به قید نام و ننگ افتاده اند آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۸ - در مدح حضرت صاحب الامر (ع)
دمید از شاخ زرین گل، چکیدش سیمگون شبنم؛ آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - وله قصیده
خوانده بر خوان فلکم، هان چکنم؟! آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۹ - قصیده در مدح میرزا نصیر طبیب
من کیستم، آن درد کش صاف ضمیرم؛ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۹
ز من مپرس چه از روزگار می خواهم خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
زهر با یاد تو شکر گردد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۱
آنچه در پرده ی گل بود نهان، روی تو بود حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۲
بلبل ز شاخِ سرو چو بر زد نوایِ گل آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۱ - غزل
جان ز من خواسته جانان چکنم؟! سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
با تو گل را سر و سامان خودآرایی نیست آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۲ - قصیده در مدح میرزا جعفر وزیر
ایا نسیم صبا، کت مبارک است قدوم؛ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۵۴
ما برفتیم و تو دانی و دل غم خور ما آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۳ - در تهنیت فرزندان فرماید
صباح عید صبوحی طلب، صحیح و سقیم سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
چه ذوق در شب وصل از نظاره ی صبح است؟
شمارهٔ ۱۵ - هو القصیده در مدح میرزا احمد
شد مه روزه و، خلقی چو هلال؛ آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۶ - در مدح اسماعیل شاه خلیفه سلطانی
دوشم، از خواب بود چشم کحیل؛ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
چشم او از دست نرگس، جام مخموری گرفت آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۷ - در مدح صباحی
چون انجمن سپهر از انجم ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۴ - گواه سخنوری
آمد، چو دو نیمه برفت از شب لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۹۲ - به شاهد لغت افراشته، بمعنی بلند کرده و انباشته
دل از حرص و از کینه انباشته سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴۷
بی سبب مردم به قید نام و ننگ افتاده اند آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۸ - در مدح حضرت صاحب الامر (ع)
دمید از شاخ زرین گل، چکیدش سیمگون شبنم؛ آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - وله قصیده
خوانده بر خوان فلکم، هان چکنم؟! آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۱۹ - قصیده در مدح میرزا نصیر طبیب
من کیستم، آن درد کش صاف ضمیرم؛ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۹
ز من مپرس چه از روزگار می خواهم خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
زهر با یاد تو شکر گردد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۱
آنچه در پرده ی گل بود نهان، روی تو بود حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۲
بلبل ز شاخِ سرو چو بر زد نوایِ گل آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۱ - غزل
جان ز من خواسته جانان چکنم؟! سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
با تو گل را سر و سامان خودآرایی نیست آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۲ - قصیده در مدح میرزا جعفر وزیر
ایا نسیم صبا، کت مبارک است قدوم؛ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۵۴
ما برفتیم و تو دانی و دل غم خور ما آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۳ - در تهنیت فرزندان فرماید
صباح عید صبوحی طلب، صحیح و سقیم سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
چه ذوق در شب وصل از نظاره ی صبح است؟